TEMEL ATMA TÖRENLERİ
Bugünlerde Ordu denince aklıma temel atma törenleri geliyor. Bunun nedeni de planlanan ve faaliyete geçirilmeye çalışılan birçok tasarımın sadece temellerinin atılmış olması…
Evet! Biz herşeyin temelini en güzel şekilde atıyoruz. Reklamlarımız afişlerimiz boy gösteriyor fakat devamı yok.
Dikkat şeritleriyle çevrilen bir alandan başka elimizde avucumuzda bir şey yok maalesef. Bu alanlarda kentimin nadide yerlerinde olduğu için gözümü hayli yoruyor. Sürekli bir yapım halinde görünen(!) bu yerler hoş bir izlenim bırakmıyor görenlerin düşüncelerinde…
Sadece temeli atılanlar değil yarı yapılmış olan yerlerimizde mevcut.
Örneğin “Bülbül Deresi”.
Yaklaşık üç senedir yapım aşamasında. Ne zaman biter kesin bir tarih yok. Hatta ve hatta deremizin orta kısmı yapılmış bulunmakta olup başlangıç ve bitişinde hiçbir faaliyet gözükmemekte.
Derenin denizle birleştiği yerde faaliyet sadece yağmur sonraları oluyor. O da birleşim yerinde biriken kum ve çamur yığıntılarını temizlemek amacıyla birkaç görevliyi iki üç saat faaliyette görüyoruz!
Sanırım bizde başladığı işi bitirememe sorunu var. En güzelinin olmasını herkes ister. Bende “Köprübaşı”nda otururken derede yüzen ördekleri izleyip simit atmak isterim. İsterim diyorum, çünki; o güzelim hayvanlarda inşaat olan yerde değiller artık derenin başlangıcına doğru yol almışlar.
Sözün özü onlar da kaçıyorlar bu eksikliklerden…
Yeşilliğine yandığım güzel kentim inşaat yığını haline gelmeye devam ederken, biz habire temel atıp duruyoruz. İlerde birgün devamını da görürüz inşallah. O da kısmetse torunlarımıza olur…