Canan YÜCEL:YABANCI YARİM!
YABANCI YARİM!
Bir yabancıydın önceleri benim için!
Suskunluğuna hayrandım.
Güneş sarısı saçlarının arasında;
Okyanus mavisi gözlerindeydi merakım.
Mantıklı cümleler kuruyordun her seferinde!
Susup dinlemeyi tercih ediyordum bende...
İstenmezliğimin yüzüme vurulduğu bir geceydi!
Derdimi dert edinip tasalananlar da varmış uzaktan.
Saatler yirmidördü gösterdiğinde gece biterdi belki!
Bizim için yeniden başlıyormuş,
Sil baştan!
Karşı kaldırıma geçmiş, evime yol almışken;
Mavi bir ışık değdi gözlerime.
Belli etmek istemesende;
Melek diyordun sessizce.
Turkuaz'da oturduk bir süre,
Sen ısrarcı birini oynuyordun;
Ben ise mahçup kız çocuğunu.
Tek ortak nokta varmış meğer aramızda.
Kalp atışlarının masumluğu!
Sığınacak limanım oldun şimdilerde,
Güçlü ve cazibeli çınar ağacım.
Narin dallarına tutunuyorum dara düştüğümde,
Gölgene sığınıyorum güvensiz günlerimde.
Ben hep sende kalmışım oysa;
Sen hiç bilmesende.
CANAN YÜCEL
YASAK
Yasaklanan aşkların tadını,
Damağımda hissediyorum.
Seni anımsatan duyguları,
Kendime yasaklıyorum.
Alkış tutulmalı cesaretime,
Kimi zaman yadırganmalı.
Imrenilmeli yeteneğime,
Doğru algılanmalı.
Zamansız gidişlerin ardından,
El sallamalıyım sadece.
Yüreğimin yangınından,
Sessizliğim kurtarmalı.
CANAN YÜCEL
SEBEB-İ AYRILIK!
Bu an acısı, dünden beter geldi.
Dönüp bana sen, yüzüme haykırsan.
Bu esrikliğin, başka adı yok ki!
Biraz sevdi isen, dünyaya duyursan.
Elveda demek, zor iş biliyorum.
Vazgeçilmezsin, çok sevdi yüreğim.
Lal olmuş dilim, konuşamıyorum.
Gizli saklımsın, duyma hançerlerim.
Aşk sevdaya, sen de bana dahil.
Bir gözyaşıdır, sebeb-i ayrılık.
kim bu aşkta baş, söyleyin kim ehil?
Gözyaşı mağdur, sebeb-i ayrılık.
CANAN YÜCEL