KIYAMETİN YAMACINDA…

KIYAMETİN YAMACINDA…..

Dolanıp duran bir takımın taraftarı olmak çok kolay değil. Ha düştün ha düşeceksiniz diye beklentinizin olması ise hiç değil. Bir kere takımın milyarlarca liralık oluşumunun ve sonrada bu oluşumun başarısızlığındaki etkenlerin neler olduğunu bilenlerle yürümenin ne kadar acı olduğunu görmek ise bambaşka bir iş.

İşte gördü herkes, bu hocaların yaptığı en ufak hatanın seni kıyametin yamacına nasıl götüreceğini, neleri yapamayacak kapasitelerinin oldugunu, bu maçı nasıl ellei ile gidipteErciyese verdiğini gördü gidenler. Demekki, sayın analizcimizin analiz değerleride fos çıktı, desene! Burda Allah şahit bir olay dışında yönetimin suçu valla yok.

Bu yönetimin başı ve idareci gurubu, Hoca diyorlar , sporcu diyorlar alıyorlar, kamp diyorlar, en iyi yerde yapmaları için ne gerekiyorsa onu sağlıyorlar, sonra liğ başlıyor bin bir umut içinde tribünde yerini alıyorlar, sonuçta fos bir durumu seyredip kahr ediyorlar. Erciyes maçı gibi altı puanlık maç gibi.

İnanıpta eline verdikleri oyuncu yumağının oynadığı takımı, gidip liğin dibinden toplamak için tekrar milyarlarca lira verip oyuncular vede hocalar getirmek zorunda kalıyorsun.

Giden hocalar suçu kabullenmeden yönetimi ve yapılanı suçlayıp gidiyor, gelenlerde bir şey yaptım dercesine, ona buna aldığı sporcuların havasını atıyor. Sonra takım uçuruma doğru giderken kendilerini paraşüte bağlayıp önceden atlayıp kaçıyorlar. Olansa herşeye tonlarca para veren ve Orduspor için sitres dolu sezonu geçiren iyi niyetli amatör yönetime oluyor…

Elinde uzun vade anlaştığın bir sürü oyuncu ve bunların herşeyini karşılamakla yükümlü bir yönetim. Sporcunun umurunda mı takımın nerde ve nasıl olduğu. Onların anlaştığı bir zaman, alacağı para miktarı var. Kıyamet kopana kadar koşarlar ve alacaklarını zorda olsa alırlar. Acıyan yönetime ve son durumu içler acısı olan takımlarına acısın.

Orduspor bu konumdan kurtulmadıkca ve sitresi her daim yaşadıkca, yönetimler zinciri ile yıllar geçirmesi hayret edilecek durum olmaz.Şu maçı bizlere yaşatan hocaların isimleri ne olursa olsun, kapasiteleri bu kadarsa yazık.

Bakın takımın yol haritasına, geldiği uzun mazi defterine, nerden nereye…Muhteşem bir Ordusporluk tan, yuvarlanan içi boş fıçıya dönmek ve tekrar ayakta kalmak, içini doldurmak adına verdikleri mücadelenin tam ortasında bulunmak, bunları hatırlayanlar için çok önem arz eder.

Bu takımın her günü önemli adımları sayma günüdür. Çünkü kıyamete doğru giden son adımlarını bu yönetim, değil durdurmak, elini uzatsada tutmaya gücü yetmez.

Gönül, asla kötü bir durum istemez , şimdi ki gidiş gidiş değil. Görecekseniz, yaşayacaksınız, düşmek, yuvarlanmak, acı çekmek , bilen için ne kadar zor. Keşke bunları yazmamış, sizlerde okumamış olsanız.Ben iki kez yaşamış biriyim. Bu kafa ile olacakların sonuda bu yönde.

Bundan sonra taraftarından yönetimine, sporcusunundan teknik ekibine kadar herkes oturup iyice düşünmeli. Kişisel ihtiraslar mı, yoksa Ordusporun geleceğimi daha önemli. Herkes nerde olduğunu, yerini, yaptığı işteki konumunu bilmeli ve hareketleri o yönde olmalı. Bu kulübe yetkili diye aldığı adamın ayküsüna bak be kardeşim.

Hayatında top oynamamış adamın bu takımın analiz defterine yol verecek pusula olmasına nasıl onay verebilirsiniz ki? Bu, ana baba hatırı ile olacak işmi? Ahmet hocanın hiç bu konuda sesi soluğu çıkmazmı?

Yapılan yanlışlar vallahi diz boyu, ama artık kavga, dövüş değil, birlik ve beraberlik zamanı. Orduspor taraftarı herkesin beğendiği ve saygı ile baktığı bir taraftar kitlesi. Onların yapacağı şey, takımlarını bu zor günlarde candan desteklemeleri. Çünkü, yönetici, sporcu, hocalar gider, ama sizler hep olacaksınız.

Bu takımın sahibi sizlersiniz. O yüzden kötü sözlerden kaçmalı herkes. Kıyametin yol haritasındaki bu takımın, cenneti yaşaması Ordulu nun elinde. Sabır, sayğı, tam destek, birlik ve beraberlik. Yoksa bu Erciyes mçlarını Ordu spor bu hocaların amatör çalışma sistemi ve oyunanlayışı içinde çok yaşayacak.

Ben yazıyorum. Sizde sonunda bir cevap verirsiniz, değilmi?