ORDU BİR İLSE..

ORDU BİR İLSE..

Geçmişte kalan o güzelim şehri unuttuğu için ve kat kat beton yığını içinde güzelim şehri sahilden uzak ve havasız bırakan il varsa, o Ordu. Sahilin bakir hali, iki katlı bahçeli evler, bahçesinde mandalina, incir, portakal olan, o kadar gidenine rağmen ruhunu ve sevğisini kaybetmemiş bir şehir varsa, o Ordu.

Fidangör ' le, köprübaşı arasına sıkışmış, etrafı fındık bahçesi ile çevrilmiş, komşuluğun, arkadaşlığın, sevdanın hak ederek yaşandığı bir il varsa, o Ordu. Denize sıfır, harika bir sahil şeridi içindeki ilde; ne bir büyük liman, ne insanın mutluluğuna yol açacak sanayi, ne yol, ne modern bir adım, nede havaalanı..

Eskiden bir avuç Ordu"da herkes birbirini tanırdı. Tiyatroları, kapalı açık sinemaları, şehrin içinde sporalanları, okullarında kaliteli eğitim, moder aile yapısı, dostluk, mertce düşmanlıklar, küçük ama çok hoş bir il varsa, o Ordu.

Yıllarca siyasetin ustaları, köylerde, ilçelerde halkı bir turşu kavurmasına, zavallıların fındıklarına ve onların hayallerine yalan çamur sürme adına onca zamanı boşa geçirdiler.

Bugünden farksız, yandaşlarına, mütahitlerine, şirin ik katlı bahçeli evlerin yerine kocaman apartmanlarla, şirin ili sahilinden uzak, kapkara bir dünyaya hapsettiler.

Birde, baskı ve yasaklarla üzerine gidilen insanına sahip çıkan, belediye seçiminde olduğu gibi, sevdiğini, makama taşırken partilerine bile sırt dönen halkın yaşadığı yerin adı varsa, o Ordu.

Sahili, bülbülderesi, plaj yolu, parkı, boztepesi, denizi ve sayğılı, içi insan sevgisi ile dolu bir il varsa, o Ordu.Ordu"nun mahallerindeki sıcaklığın tadı buğünlerde azalsada yine var ve bizce çok güzel.

İsim vermiyeyim ama bir çok ünlü ismide bu ilin nüfüsmüdürlüğü kendi arşivinde saklıyor. Sanatcısı, tiyatrocusu, yazarı, ressamı, sporcusu, bilim adamı, reklamcısı v.s..

Ordu"da ordulunun Ordusporu da var..Beyler, insanlar eğer özğür değilse, asla bir şeyleri daha iyi yapabilme imkanıda olmuyor. Bakın bugün iz bırakan bir ismin çıkmadığı ilin adı varsa, üzülerek Ordu..

Ordu, limon, portokal, mandalina, incir kokan bahçesini, iki katlı evini, içinde oturdukları kocaman mutfakları, içine girip ısındıkları ocakları , ocakta pişen cicianne pancarçorbalarını ve komşularını arıyor. Kısacası, Ordu insanı bugünler de kaybettiği kendi benliğini arıyor…Değmez mi?

Hele bu ilinde ismine özel dizifilm niy yapılmasınki, galiba seneryoyu yazmak bana nasip olacak gibi.