SENİ BİT GİBİ GÖRÜYORSA YUKARDAKİLER….
Çalıştığın kurum yada patronlar seni, sayın üstat”Umur Talu’nun 17.03 günkü yazısında dediği gibi;” bit gibi görüyorlarsa” sen ne yaparsan yap, pire olman mümkün değildir. Eğer kurumun tepesinde bir üst yapı varsa, alttakilerin rütbesi, konumu yüzünden yapının yönetimlerince göründükleri durum bu kadar.
Aldığın ustanın yüreğindeki benlik, kibir üst düzey kırmızı çizği olmuşsa, yanında çalışanların terfisi, yeri ve durumu sayın Talu’nun yazdığından farksız değil. Üstelik birinin aldığı bin kuruşsa, onların’ki on set, onunda ne zaman alınacağı belli değil.
Yönetimde olanların bir çoğu literetürü bilmedikleri için olayın ne olduğunu anlayamayabilirler. Oysa hergün kurumdalar, her yazılanda ellerinin altında..
Aslında emir komuta içinde yaşanılan ortamda, küçüklerin sözü, haykırışı, acısı, göz yaşı yukarda fazla yankı bulmayabilir, yani Fil gibi görünmediklerinden, vicdanen rahatsız olunacak durum asla olmaz..
Bunu her kurum içindeki alt çalışanlar yaşar. Prensler ise parayla beş taş oynarlar. Ama bir gün bu bit gibi gördüklerinin isyanı altında kalıncada ne prens olurlar nede fil. Çünkü Bu küçümsenen insanlar 24 saat işe yarayan insanlar. Onları adam olarak görmekten imtina edenler ise bir gün o kurumda olmazlar.
Yıllarca Orduspor’una hizmet eden, işe yarayan insanları işten anlamayan, işin içindekilerin ne yaptığını dahi bilmeyen amirler dipte görmekten zevk alır, onları yok sayar yada pire dahi görmezde, üstelikte akıl verme noktasında olursa, onların bizler ”bir şeyiz” demesine kimse dönüpte bakmaz.
Olmuşsun olmamışsın kimsenin umrunda değil. Varsa yoksa yukardaki üst kat. Birde bu üst kat çökerse, herkes altıda kalırsa diye düşünen yok. Fil ordusu ile saldırdığını sananlar bir gün ebabil kuşlarının çakıl taşları ile kaçışlarını seyrederken bende üstadın yazısını on kez hatırlayacağım.
“Üstekiler, seni beni, bit gibi görüyorlar..” ötekini, alttakini, altındakini bit gibi görmek! Teşekkürler sayın Talu, güzel bir yazı idi.