BU GALİBİYET HAKİKATEN NİMET..
Diyarbakir gibi takımlar zor ve ters olurlar. Bu maçın alınması, rahatlığı, sahadaki oyuncuların istekleri, bir takımda olması gereken üç puan hırsı ile zirve. Bu hafta 19 Eylülde hepsi görüldü.
Defansın çabuk ve kademeli oyunu, orta sahada haftalarca beklediğimiz Murat’ın Murat gibi olması, Aponun akıl dolu bindirmelerine katkı yapan Müslüm ile ortasahada çok iyi işlerin yanında, şut atan, gol yapan Ali ye birazda forvetlerle, sol tarafta uykusundan kalkmış gözü çepekliyi oynayan Muharremde katkı yapsa idi, daha farklı olmazmıydı?
Aslında tribündeki insanların neşesi, rakiplerin Rize, Mersin hariç puan kaybı, izleyenlerinde takıma güven dolu duygular beslemesi, önümüzdeki Karşıyaka maçı için umut verdi. Son maçımızda rakibimizle, Denizli spor…
Bu kadar hedefe yakın duran takımı ile gurur duymak başka, ona hertürlü yardımı yapmak bambaşka. Otopark meselesi Ordu insanını çok üzdü. Ayrımcılık yapmıyorum ama sen bunu Trabzonda yapabilirmisin? Trabzon ili bunu Trabzonspor varken, Altaş firmasına, misal verdirirmi?
Bizdeki bu adamcılık niye? Zararı gören Orduspor. Birde Adem Türkmene, evine ve Orduspor magazasına yapılan çirkin hareket. Kim neyi ispat etmenin peşinde? Yumurtayı atan ellerin hepsindeki yalnızlığa bakıyorumda içimden acımak geliyor. Çok zavallı bir hareket.
Neyse bugün Diyarbakir maçının ve üç puanla 3. Sırada olmanın mutluluğunu yaşayalım. Orduspor’un her daim üst sıralarda olması şart. Eğer birlik ve beraberlik devam ettiği sürece, bu sıra hep olacak. Kimse işi Ahmet Mehmet yönünden değil, Orduspor yönünden ele alsınki, doğruları bizde görüp yazalım..
Değilmi? Sonra bugünkü galibiyet hakikaten önemli bir nimet.