M.KÖKSAL:İKİNCİ YARIDAN SONRA UMUTLUYUM

İKİNCİ YARIDAN SONRA UMUTLUYUM

Orduspor takımı o kadar uzun musa işleri, desteksiz ve arkasız yapabilecek “zaloğlu Rüstem “ halinde değil. Bir elin nesi var, iki elin sesi varsa bu ses hala yönetimin eline yakın olmayı arzu etmiyorsa o zaman sıkıntı ister istemez olacaktır. Bu iş maddi bir yolun ucunda ise o zaman mutlaka destek şart.

Ama ne hikmetse, siyasi gücün en uc noktasında bir eli görmek, yerel bazda yetkililerin nefesini ensesinde duymak gibi mühim üflemeleride bugüne kadar pek fazla görmeyen yönetimin, arasıra isyanındaki haklılığı görmenin neresi kötü?

Orduspor’a hizmeti kendi çıkarına hizmet gibi düşünen kim olursa olsun yanlışlardadır. Bunları kendi menfeatine yontacak kadar kalın bir başkan asla olmadı, olmazda.

Bu kadar iyi giden bir takımın istekleride yüküde çok fazla ağır olacaktır. Zirvede duran sporcunun pirimi, maaşı, alacakları gün be gün artarak mühim yekün tutacağından başkanın destek istemesi çok doğal. Kim olursa olsun, yardımsız yapamaz.

Sonra elindeki alt yapısına ve teknik ekibine, onların fikirlerine güvenecek olan yönetimin burdan alacağı birkaç sporcusu ile yapacağı tasarrufun fiat faturası oldukca önemli. Bunun için ne kadar kendi özüne yakın olursa yönetim, o kadarda kalıcı ve faydalı adımların sahibi olacaktır.

Bende bu konuda iyimser düşünenlerdenim. Ara kampında birkaç sporcu A takımla kampa giderse, orada görgüsünü artırırsa, teknik heyete birde kendilerini beğendirebilirlerse kazanan Orduspor’un kendisi olacaktır.Bu yüzden kimse bu takımın yönetimine uzak değil, inanın yakın olmak zorunda.

Burda imkanları ölçüsünde bu takımı zirveye kadar götürmeye inat etmiş yönetimin arkasında Ordu’lu olmazsa olurmu?

Sizce?