ORDU'YA
Ben Ordu'yu anlatırken
bütün şiirler susar
Elvan elvan bir sis alır başımı.
Tenim yağmur olur gökyüzünde
Tenim yosun tutar sahil boyu
Tenim çocuklaşır ninni ninni
Dalgalanır bu masal denizinde...
Alem sevdasını,
Ben
Ordu'yu anlatırım Tabyabaşında...
Üç kız beni dinler
biri onüç,
biri ondört
biri onbeş yaşında.
Onüçlük daha çocuk
ondörlük tozpembe,
Kimse bilmez onbeşliğin durgunluğunu....
Ama,
türküler bilir
benim şu yokuş yüklü sokaklara vurgunluğumu.
Peştamalın moru kıskanır diye
Ben Ordu'yu anlatırken söyleyemem
Binbir tonda o yemyeşil kuşağı,
İncir dalında yosun kuytuda
Emine kız gözlerinde söyler
Oysa yedi ton yeşil kokar Ordu'da gökkuşağı
Ben
Ordu'yu anlatırım
rüzgarları efil efil bahçelerde.
Elleri potak potak bebeleri,
Sabah vakti
ben taşırım "yama'dan"...
Gah günü kovalarım yevmiyede
Gah geceyi kollarım harman vakti
Gah dellenirim uykuya
Yinede uyumam o uyumadan.
GÜLER EYÜPOĞLU'NUN ANISINA YAZAN FEZA ERSOY