AH..AH….
Üzülüyorum.
Bilmeden atıp tutan Ordu da spor adına çöküntüye ön ayak olmuşları spor adamı diye karşımıza oturtan, ellerindeki değer yerine ceplerini ön planda düşünen, diplomaları ile,” önce param sonra ben sonra çalışacağım takım” düşüncesinde olanların bu ordu futboluna verdikleri kocaman depremin altından kalkmaya çalışıyoruz da, zor oluyor.
Bazıları da çıkmış, dışarıdan baktıkları sporun iç dünyasından , tribünden yada sokaktan bi haber yorum yapıyor.
Sen neyi biliyorsun ki?
Sözcüklerini incelediğimde, gülüyorum. Bildiklerin kadar unuttuklarım geliyor aklıma. Bu iş olsun diye konuşulacak işler değil. Ordu futbolunun yarınına uzanan yolda çok önemli insanlarında katkısının olması gereken uzun bir süreç. Çok yıl kaybı olmuş.
Ucuz muhalefet yapmak neye yarar ki?
Fakat herkes Ordu da bir spor ya da alt yapı sorunu olduğuna amin demeli. Okulların ve ailenin birinci önceliği çocuğun oyun yerine “kurs, ders ve özel çalışmalarla istikballerine adım atması. İşte bunu güven vererek aşmalı kulüpler yada hocaları..
Kahvelerden Ordu alt yapısını dizayn edenlerin tek derdi, çıksın biride bize üç beş maaş versin bizde çalışalım ve zaman geçirelim, böyle olunca birinci plan cep ikincisi de sahada antreman oluyor. Kimseye hayrı olmayan boş çuval misali. Dibi delikse ne koyarsan koy.
Zaman geçtiği kadar geçmiş. Acı bir durum.
Karizma, uzun yıllar futbol oynamışlık, diploma, dışarıdan bakış, çaresizliği çözecek olsa idi bugün ordu spor kadrosu içinde üç beş kramponla herkes gurur duyardı..
Dışarıdan gazel okuyanların sesleri de berbat..Çirkin bir gıcırtı ile ve hiçbir şey anlaşılmadan akıl hocalığı..
Benim için onların ki nine masalı.
Asıl gerçek başka. İki yıldır bunu düzeltmeye çalışıyoruz.. Ümitliyiz. Olursa hep beraber gururla sahada bir iki ismi izleriz..