Kendimizi meth ederken, Trabzon dan sonra Sivas ta da A2 nerde diyenlerin burun büktüğü, aklının ermediği, beğenmediği, bunlarda sporcumu dediği i o gençler var ya; işte onları A2 de pişirip te U 19 da gidilecek yere kadar gitmeyi planladığımız aslan parçalarının ve onlara hayat verenlerin Sivas zaferi bu gelinen nokta.
Yoksa yapardık toplama isimleri sırf hafa olsun, yesin içsin diyerekten alırdık birkaç iyi tecrübeli isim, A2 de tavan yapardık. Ama birilerine şirin görünme adına Ordu sporun tabanına hainlik ederek dinamit koyardık. Bizlere her imkanı veren yönetime yanlış yapardık. Hedefimiz, çizilen yol ve ulaşılacak en son nokta için A2 deki bu genç isimlerin oynaması, tecrübe kazanması, maç yeteneğinin artmasının meyvesini Sivas ta alıp geldiler.
Ordu spora yakışır şekilde.
İşte Turgut kır ın ekibi ile planlı yaptığı yolculuğun, Ordu spor a sporcu verilecek slagonu nun hayat bulması için verdiği olağan üstü çalışma yolculuğunun sonucundaki başarıların oluşması hiçte “vay be olmamalı, bunun yerine olmalı, olması gerek” diye konuşulmalı. Bizim için buradaki olumsuzlukların ne olduğu çok iyi biliniyordu.
U19, U14 takımlarının sonrada U 13 takımının yapacağı başarının hakkı alkışlanmak, takdir edilmek. Alt yapıdaki isimlerin her birisi Ordu sporlu olmanın ayrıcalığını bilecek kadar da Ordu sporlu.
19 Mayıs günü bu şampiyonluğun Sivas ta alınması da çok anlamlı. Sivas gibi ülkemin
Önemli ilinde bu gün”19 Mayıs ta” Ordu spor birinci denmesi için, dökülen tüm terlerin helalini kaç kişi bilir dersem ordu ayağa kalkar da, üç beş kendini bu kulübe kin dolu şartlamış bazıları bilmez.
Biz, nerde ne yapacağımızı bilecek kadar bu işi biliriz. Kimsenin boş konuşmasına ihtiyacımız yok, akıllı tenkitlerine, yol gösteren sözlerine ihtiyacımız var…