Keşke hayat hep düşündüğümüz gibi olsaydı. Karşımızdaki verdiğimiz değer kadar değer verseydi bize. Ayrılıkların bindiği uğurlama sahneleri olmasaydı. Yaşamak istediğimiz onca güzel şey varken, iki günlük dünyada ,o hüzün denilen ciğeri beş para etmez duyguyu yaşamasaydık. Getirisi olduğu kadar götürüsü olmasaydı hayatın. Getirisi olsaydı ama götürdüğü tek şey üzüntülerimiz olsaydı.keşkelerden çok iyi kilerimiz olsaydı insanlar için söylediğimiz…İyi kilerimiz büyük bir skorla kazansaydı keşkekleri.
Keşke inceldiği yerden kopmasaydı bir şeyler. İncelen yerden başlasaydık sevmelere. Belki daha iyi olurdu. Yaşasaydık bazı şeyleri özgürce. Sevdiğimiz kadar sevilseydik, mutlu biterdi herkesin filmi.
Yaşamasaydık ,yaşamak istemediklerimizi…
Düşe kalka öğrenmeseydik hayatı. Dostumuz dost ,sevdiğimiz hep yanımızda kalsaydı. Yalnız denilen şehre düşmeseydi yüreklerimiz…
Alnımızın teriyle kazanılmış sevgilerimize alnımızın çizgileri eşlik etseydi…
Var yemez amca olmasaydık sevgilerden yana.
Keşke ağzımızda yalan varken konşulmayacağını öğrenseydik…
Sevmelerden art kalan hüzün yerine huzur olsaydı, kalabalık olmasaydı yalnızlıklarımız ,her yerde bir parçamızı bırakmasaydık…
Acı dediğimiz sabıkalı kalleş;Kaç kişiyi yaralayıp,öldürmüştü oysa.. kırsaydı kalemini hakim bey!idamı verilseydi acılarımızın…
Düşlerimiz yok olduğu sokağa taşınmasaydık,ikametimiz yüreğimizin götürdüğü yerde dursaydı…bir şarin de dediği gibi;bir gün yorulacağını düşünerek koşsaydık düşlerimizin peşinden…
Keşke İçimizdeki sağanak yağışa gebe kalmasaydık… Umutlarımız ,aldatsaydı mutsuzluklarımızı mutluluklarla
Galibiyet mutlulukların cebinde olsaydı…C ebimizde akrep varmış gibi cimrilik yapmasaydık sevgilere…
Çünkü en güzel yanı budur insanın..Sevgi zengini olmalıdır insan,keşkelerden sığındığımız tek liman…
Çünkü budur insan.Bunların farkına vardığında mutlusun.Bunların farkına varamadığın kadar farksız…