RUSÇA KURSU ( fıkra )

Şair Ali Öztürk

Temel elinde defter, kitap

          Bir yere gidiyordu.

          Yolda rastlayınca Dursun"a

          Dursun sordu, ula Temel nereye ?

          Dedi ,  Rusça kursuna…

          Dursun dedi, ula ne edeceksun

          Rusça"yı öğrenip de ?

         Yoksa  bir iş mi kuracaksun

          Sen Rusya"ya gidip de ?

          Temel ula yok, dedi

         Rusya"ya falan gideceğum

          Bir iş geldi başıma…

          Bilmem ki ne edeceğum ?

          Geçen yıl bir Nataşayla,

          Bir birimizi  çok sevdik,

          Derken karar verip evlendik…

          Peşinden bir uşak peyda ettik.

           Uşak daha üç aylıktı,

           Kari  bırakıp bizi,

           Kaçıp gitti Rusya"ya;

           Gidiş o gidiş…  Bir daha da

          Dönmeyecek  buraya.

           Yarın  öbür gün habu uşak,

           Dillenmeye başlayacak.

            Her uşak gibi  o da,

            Ana dilini konuşacak.

           Rus olduğuna göre anası da;

           Rusça konuşacak danası da…

            İşte o zaman  ne yapacağum ?

            Ne deyi  nasıl anlayacağum ?

            Parayla  tercüman mı tutacacağum ?

            Onun için başladım

            Şimdi Rusça kursuna,

            Hadi bağa eyvallah !..

            Deyip, gitti Dursun"a