2.HAYAT
Çok genç yaşlarda başlamıştı futbola.Hatta arkadaşları-annesi onu doğar doğmaz Orduspor klübüne vermiş -diye takılırlardı.
Yeteneği tartışılmazdı.Muhabbet hep futboldu.Daha yaşı çok gençken bile Orduspor profosyonel takımıyla çiftkale maçlarına giderdi.Takım arkadaşları ona hep imrenerek bakardı.O da kafasına koymuştu Ordusporda forma giyecekti.Ordudaki tüm futbol hocalarıda ondan umutluydu.Orduspor takımında oynayamaması için hiç bir neden yoktu.
Nerden bilebilirdiki Ordulu olmanın suç sayıldığı Orduspor kulübünde futbol oynamanın bu kadar imkansız olabileceğini?..
Orduspor,altyapı sporcularına hep ulaşılmaz uzak bir yer gibi gösterildi.Sanki bir MİLAN sanki bir REAL MADRİD..
O dönem Orduspor yönetimi sürekli değişiyordu.Dolayısıyla takım hocalarıda değişiyordu.
Altyapıdan yukarıya çıkmayı başarmıştı ama ona -seni biraz daha deneyeceğiz-deniyordu.
Bir hoca onu beğense yerine gelen hoca genç sporcuların yüzüne bile bakmıyordu.
İstikrar olmayan yerde umutları kalmamıştı artık.Tekrar amatör takımlarda oynamaya başladı.Çok başarılı maçlar çıkardı.Birkaç profosyonel takım onu istedi ama yine olmadı.
Askerlik çağı gelmişti.Futboldan nefret ediyordu artık..Emeğinin karşılığını alamamıştı.
Askerde komutanı futbol delisiydi.Ona sormuştu sivilde ne iş yaptığını.O da -futbol oynadım ama artık oynamak istemiyorum-diyordu.Komutanının zoruyla futbol oynadı.Oradaki birlik futbol takımını tek başına şampiyon yaptı.Hatta o ilin profosyonel takımından teklif almasına rağmen orada oynamadı..
Askerden memleketi Ordu ya geldiğinde boşluğa düştü..
Ne yapabilirdi ki?
Futboldan başka hiçbir mesleği yoktu ama futbolunda ona ihanet ettiğini düşünüyordu..
Evlenip Ordu yu terk etti..
Yanlış bir evlilik ve mutsuz bir hayat..
Tekrar hayatımı düzenleyeceğim dedi.ÇABALADI..
Ve kendine bir hedef koydu..
Futbolda başaramadım ama birgün Orduspor a yönetici olarak döneceğim..
Ve ORDU LU çocuklarla ORDUSPOR u ayağa kaldıracağım...