Kalbi yorulan arkadaşım...
Hayatımız boyunca neler yüklemedikki o küçücük yüreklerimize .
Ne büyük sevgiler ..
Ne acılar ,ne kederler yükledik .
Koskoca dünyayı sığdırdık içine , o minicik cüssesine aldırmadık ,Sonsuz sevgiler..Ne özlemler ,ne hasretler yükledik..
Sevgililer vardı vefalı ,sevgililer vardı onu haketmeyen ..
arkadaşlar sevdik acılarına katlanmak için ,onlarla ağlayıp onlarla gülmek için ..
Ne derin sevgileri gömdük , delip geçti tam ortasından acımasızca , oysa amansız zamanlar aldı götürdü sevilenleri ,paramparça yürekler bırakarak geride .
Hayat acımadı .Anaları ,Babaları aldı bizden ,sevgisini gömdük kanayan yaralar gibi tam ortasına ,yüklendikçe yüklendi ,sevgiye doymadı bazan kanadı sızım ,sızım, bazan çok mutlu oldu sınırsızca, ama gün geldi, küçücük yürekler üretti kendinden bir parçaya bağladı tekrar , bu sefer , adına evlat denilen ,sevgi denizlerinde evlat aşkına kattı kendini, sonuna kadar ipotekledi..
Hep onlar için çarptı ,kendini unuttu evlat sevgisi yüzünden ,törpülendi , törpülendi , ömründen ömür bağışladı ,kendine hiç bakmadı, harıl , harıl onlar için çabaladı durdu ,ne fırtınalara göğüs gerdi , ne olmazlar oldurdu ,yıllar geldi geçti bir rüzgar gibi ,ama o hiç anlamadı ..Yazlar yaşadı sımsıcak ...
Kışlar geldi geçti unutulmaz anılar biriktirdi..
Baharları yaşadı sonuna kadar , ilk baharları yaşadı neşeyle , son baharları yaşadı hüzünlerle..
Hep çocuk oldu ...
Hep genç oldu, hiç yaşlanmadı ..
Hep gençlerle yarıştı hiç yenilmeden ...
Zaman geldi, güldü geçti hayata nisbet yaparcasına ...
Zaman geldi,, hoyratça tüketti onu ,anlamadı , yaralandı aldırmadı ...
İçinde yükler biriktirdi dolup taşan ,sevgiye dair aşka dair ne varsa hasretleri sakladı sır gibi ,onanmaz yaraları hapsetti yıllar boyu ,parçalandı ama dağılmadı ,direndi onca yüke kafa tuttu ,...
Vefayı gördü ,vefasızlığın kanatan yarasına sarmak için...
Arkadaşlarını ,dostlarını hiç üzmek istemezdi aslında ..
Hele de , o çok sevdiği ,üzerine titrediği çocuklarını asla . Ona yoruldun artık dediklerinde ,kendini değil ,sevdiklerini düşündü hep...
Ama Yaşanmamış zamanları vardı , onlara hiç sıra gelmemişti bir türlü ..
Hani hep düşlerdeki o zamanlar varya ,hayattan ıskalanan ,ama hep düşlerde kalan ,düşlerde planlanan işte bir tek onu isterdi ...
Sevmeyi bilen tüm yüreklere ...
Tüm zamanların en güzellerini yaşamaları dileği ile .