İBRET OLSUN DİYE..

Şimdi, Orduspor kulübünü yönetenlerin yaşamadığı, Allahta yaşatmasın istediğim en kötü an varya; onu üç kişi tribünde öyle yaşadık ki, sayın eski başkanın idareci olmak için koltuk altından ayrılmayan o tipler, o gün pırdiye uçtular, ama sayın eski başkanın zaman zaman o tiplere inanıpta geri planda tuttuğu üç beş insan, acı ve istenmeyen günde tribünde idi..

Fakat değerli idarecilerimiz ise yoktu, üstelikte muhalefetti, en korkuncu da idareci olmak için yalvardıkları isme karşı olmaktantan da hiç utanmadan.

Ordu spor takımı bir çok tipleri idareci diye, bu kulübün etrafında gördü, onları taşıdı, onların cüce hallerini ve boş beyinlerine katlandı, şimdi o eski başkan kötü, onlar iyi öylemi?

Karabükte, Boluda, Ankarada yaşadığımız stres, son maçlara giderken kaybedilen puanlar ve hergün düşme hattında olan takımı gördükce, çalışan her insan ve teknik ekibin çaresiz çabaları, tribündeki gerçek taraftarı,ve bu kulübe inanan üç beş idareciyide kümede kalıp mutlu edemedi.

Bu kadar kötü ve acı durumu iki kez yaşamış biri olarak, bu takımın ne Konya ne anya düşünecek, nede rakiplerinden korkacak bir şeyi kalmıştır. Puan alınmazsa, ve bu takım gözgöre istenmeyen sona giderse, şurdan yazıyorum, tribünde üç beş ismide yanında idareci diye bulamayacak yeni başkan.

Eskiler ne der; “Gemi batarken, önce kimler erkenden terkedermiş,” sizlerde biliyorsunuz. Biz bunu Şanser başkanın zamanındada yaşadık, ama sağolsun, ben muhalefet olmama rağmen Adem hoca ve ekibi Ordusporu, kötü, istenmeyen manzraya kurban etmemişlerdir.

Bu sezon çok talihsiz mi desem, acemicemi desem, sezona çok kötü başlayan, o nisbette transfer yapan kulüb, şimdi istediği oyuncuları almış olmasına rağmen, içimdeki o manzarayı tekrar yaşamayı ne ben nede ordaki üç beş arkadaşım ister.

Yalnız, sessiz, bomboş tribünlerde bir başına kalmak. Dost görünen çakalların kaçması,eski başkanı yalnız bırakmaları..Ah ah! Bunları yaşayan o yürekli arkadaşlarımada burdan sağolasınız diyorum, çünkü onlar adamlığı binkez hakediyor.