ARTIK DOST GİBİ YAZMAK ZAMANI

Şimdi gözler Rize mağlubiyetini yaşayan Ordusporun geleceğinin nasıl bir yol haritasında olacağı.Bunun için yazarken düşünce ile kavga etmenin rengli cümlelerini okumak bizi mutlu edermi bilmemde, güzel yorumlar çıkacağı aşikar.

Komedi dans üçlüsü gibi yazılarında pleybek yapanlar gibi değil, kocaman Broklin köprüsünden koşarak geçenler gibi değil, ne olmuş canım bu iş kazası, telafi ederiz diye yağcılık yapan eller gibi değil, bugün gerçek ne ise o gerçeği işaret ederek birlik zamanı beyler, diyenler gibi..

Profosyonelce düşünme zamanı, elele verek sırattan geçme zamanı, düşmanca değil, dostca ellerin uzanarak kenetleme zamanı diyenler gibi.

Bu takım iyi olabilir, ama iyi onamadığı, konsantıra olarak çok şey kaybettiği ortada. O halde her birim, teknik kadro ve sporcuları psikolojik olarak hazırlamak zorunda. Çünkü bir düşüşün ilk sarsıntısı bunlar. Artcı depremler diye yazanlar gibi…

Adam onbir yapıyor, saga onu sola bunu koyuyor, sanıyorki tüm mikropluk bu dizilişlerde. Gülermisin ağlanacak haline diyeceğim, şu an böyle halimizde yok. Akıl veren , tenkit eden ise çok.

İnancımız Rize maçını Oduspor alırda idi. İnancımızın çöl olduğu anları yaşıyorum. Çöl sıcağında kumlarda Leylasını arayan Mecnun gibiyiz..Delişmence bir arzunun hayal kapısında yıkılmış iç dünyamızı onarmanın derdindeyiz. Bunun suçlusu kim derseniz, herkes.

O kadar abarttıkki, o kadar boş cümlelerle Orduspor destanı yazdık ki, buna inanmayanlar bile inandı. Herkesim üç adım attı. Parasal olarak verdi manen verdi. Bir çok ilke imza atıldı. Yapılmayanlar yapıldı. Eksiler çoğaldı artılar çoğaldı. Ortası hiç olmadı. Herkesin spor adına bilmişliği okadar büyük alanı kapladıki, ,işi bilen ellerin bile uzağında kalındı.

Başarının payını kimseyle paylaşmama adına perdeler çekildi, siyah perdeler.

Bugün ızdırap çeken, herşeyini bu takıma verme adına olmadık kapıları açan başkandır. Diğerleri profosyonel, onların derdi alacağı pirim yada maaşı, takımda derdidir ama nicelikli olsada değil. Doğru bu.

Şimdi düştüğümüz yerden tekrar ayağa kalkmak için el ele bu sıratı geçme zamanı, dost gibi el sıkma zamanı, küslüklerden kaçma zamanı. Hangi formada olduğunu bilme zamanı. Yoksa bu hüznü ve sitresi çokca yaşarız.

Üç haftada kaybettiğimizin geri gelmesi yok, geleceğide yok. Önemli olan Orduspor’un tekrar liğe dönmesi. Bizim için bu önemli.

İşte dost gibi yazılacak olan bu anlar.