Bu işte inançlı  olmak her zaman çok olağan üstü  bir durum. Ama yalnızlık Allah!a mahsus bir durum. Etrafında yalnızca taraftar olsun dersen çok yanılğıya düşersin. Bugün iyi iken sana methiyeler düzenler,  en ufak sallantında etmedikleri, kurmadıkları kırmızı noktalı cümle  kalmaz.

Vefa yalnızca semt adı  olmuş. Ahde vefa ise  sonbahar yaprağı gibi bir yerlere uçup gitmiş. Orduspor gibi camialara başkanlık yapmak ve yıllar sonra en üst perdeden anılmak her babayiğidin harcı  değil. Neler yaparsın, ne işlere imzanı atarsın ama  kimse görmez, dedimya ahde vefa   sarı yaprak misali sagda solda uçar durur…

Etrafında sana el verenlerin asla cebine değil, kendi gücüne güvenmek kadar doğru bir şey olmaz. Bugün size her zaman gel ve ne istersen al diyenler, yarın sessiz ve dilsiz insan gibi karşında dururda sen bile mana veremezsin.

Orduspor’un süper koşu parkurundaki gücünün  başı” siyaset, vilayet ve belediye”  olmazsa, iş dünyasının uzanacağı elin size ve yönetiminize verecekleri  geçici çerez parası kadar olur . Yanan ve sıkıntıya düşen sizin ve kulüpte çalışan onlarca personelin cebi olur..

Orduspor idare edenlerin  herdaim  dostuda  düşmanıda çok olur, bir andada yok olur. Bu takımı yarın bu yönetim bırakırsa, iki değerli başkanın yapmış oldukları hukuki aramalar yüzünden, kimse    başkan olmaya yanaşmaz , herkes biraz  korkar. Yarın bende giderken suçlanırsam acaba, diye.

Haksızda sayılmazlar. Biriktirdiğin paranı, evinin rızkını, alın terini veriyorsun, sonrada bir çok konuda eline uzatılan suçlu vesikası ile şok oluyorsun. Burda nerden çıktı diyede manasız bakmaya devam ediyorsun.

Bunlar olurken  en üste olan biriside,  bu camiaya çok şey veren sizlere,  sözlü konuşmanız hem size hemde Orduspora zarar veriyor. Kazanan üçüncü şahıslar oluyor, demiyor. İki günlük dünyada dost olmuş iki insanın kulüp için verdikleri hukuki tartışmanın ne kadarı beyaz ne kadarı mor, bilmeyi bile  istemiyor  taraftar..

İki  eski arkadaştan dostluk ve birlik, ve Ordusporu şampiyon yapmalarını, el ele Ordusporu hedefine taşımalarını bekliyor. Birde Ordu’nun her katmanından içten yardımını.

Kimse kendisi için değil, Orduspor için bir şeyler  istiyorsa, bu sesi duymamak, sarı yaprağın bilinmez yere düşmesi kadar acı olur..

  Şimdi bu takıma  el uzatma zamanı,  el çekme zamanı değil. Bizim işimiz, iyi bir ekip kurmuş yada kurmaya uğraşan yönetime, o yönetimin başındaki insana yardımcı olmak. Ağacı sallarsın o kolay, amaç o ağaca sımsıkı sarılıp vereceği meyveleri el birliği ile toplamak.

Yoksa yanlış bir şeymi yazıyorum?