SOL SİYASETTE İŞBİRLİĞİ

ABDULLAH AYDIN

[email protected]

Son haftaların siyasal günceli “Sol siyasette işbirliği” üzerine şekillendi… Kimin talebi, kimin gereksinimi veya kimlerin dayatması belli değil. Ama kimden gelirse gelsin, yanıt bekleyen öneriler kulağa hoş geliyor…

Bu konuda birçok soru akla geldiği gibi, özellikle düşüncelerde oluşan ikili bir soru mutlaka doyurucu yanıt bekliyor: Hangi sol ve hangi amaçla?

Öncelikle ‘hangi sol?’ sorusuna cevap bulmak zorundayız. Ülkemiz siyaset yelpazesinde kimi partiler kendilerini solda, kimileri sağda, kimileri merkezde veya Liberal, Muhafazakâr, Milliyetçi gibi yakıştırmalarla tanımlıyorlar. Sistemin jargonunda, partilerin kendilerini öyle tanımlamaları gayet normal. Buna ‘hayır’ diyecek bir sistem, örgüt ve mekanizma da yok. Paralelinde, ‘şayet öyleyseniz kendinizi tanımladığınız gibi davranın’diyecek bir seçmen kitlesi de yok.

Kendini sağda ve solda tanımlayıp, esas yapı ve hedeflerini belirleyemeyen ve açıklayamayan partiler var. Bu partilerin içinde ırkçı, ayrılıkçı, dinsel argümanları sıkça kullananlar var. Hem ırkçı, hem ayrılıkçı, hem dinci, hem emperyal söylemleri dile getirip, ‘ben demokrat bir partiyim’ diyenler de var. ‘Soldayım’ deyip liberalizmin göbeğinde oturan partiler var. Bunların çoğu, işleyen Demokratik bir siyasette kendine yer bulamayacak bize has yakıştırmalar, benzetmeler…

Hayatın birçok alanında toplum ayrışmasına rağmen, sistem, kâğıt üzerinde sosyal tabakaların varlığını kabul etmiyor. Bazı söylem ve demokratik içerikli örgütlenmeler bile suç kabul ediliyor. Dolayısıyla siyasi partiler, kalıcı ve yaşam ortaklığı olan üye tabanı oluşturamazken, seyyar bir seçmen kitlesinin temeli oluşuyor. Kalıcı taban yapısı olmayan siyasi partiler, iki seçim arasında sıfırdan iktidara yükselirken, iktidardan sıfıra düşebiliyorlar…

Uzun yıllardır siyasetin dışında tutulmaya çalışılan geniş seçmen kitleleri de sosyal ilke, sınıfsal çıkarlar ve hedefler doğrultusunda gerçek anlamda bir sol parti oluşturamıyor. Seçmenin yapabildiği de, utana sıkıla ve korkarak kendini solda zanneden veya tanımlayan solumsu partilere uzaktan destek vermek oluyor…

Türkiye’de işbirliği yapacak sol partiler var mı? Cevap bulmamız gereken can alıcı soru bu!

Klâsik demokrasilerde partiler toplumun sınıfsal ve sosyal yapısına göre şekillenir. Sol düşüncenin bir asırdır yasak ve günah kapsamında suçlu addedildiği bir ülkede, hangi şart ve olanaklarla gerçek sol düşünce ve parti oluşturulabilir? Sınıfsal ayrışmayı (Sadece kâğıt üzerinde dahi) kabul etmeyen bir sistemin, siyasal yelpazeyi sağlıklı şekillendirmesi olası değil. Nitekim partilerimizin söylem ve programları çoğu yerde birbirine karıştığı gibi, en bağnaz kadroları bile, hiç sakınca görmeden bir partiden ötekine atlayabiliyor. Siyasetçilerimiz, solda kabul edilen bir partideki söylediğinin tam zıddını, naklolduğu tutucu ve gerici partide dile getirebiliyor…

Seçmen kitlemizin durumu daha da vahim. Her ne kadar siyasetçilerimiz, “halkımız en iyisini bilir ve yapar” dese de, kendilerine karşı fikir ve eylem oluşturmasını asla kabul etmez. Sosyal, sınıfsal ve ideolojik birlik oluşturamayan, geleceğe yönelik hedef ve program yapamayan seçmeninde, gerçek anlamda bir sol partiyi oluşturması mümkün olmuyor; siyasi yapı yeterince donanımlı sol liderler ve kadrolar yetiştiremiyor… Neredeyse bir asırdır ‘sol’ denince tüyleri dikenleşen, bağnazlıkla mühürlenmiş siyasal yapı içinde gerçek sol bir partiden bahsedilebilir mi?

Bu yapı içindeki sol partilerin sağlıklı hedefler doğrultusunda birlik oluşturmaları pek mümkün görünmüyor. Sol ve Demokrat olduğunu iddia edip, ağzını her açtığında ilk kelime ve cümlesi kavga ve ayrımcılığı çağrıştıran, etnik temel üzerine siyaset şekillendiren bir parti ile hangi sol parti işbirliği yapabilir? Veya bütün varlığı birkaç yüz kişi ve bütün söylemi birkaç cümleden ibaret yapılanmalar sol parti sayılabilirler mi? Sadece adı var kendi yok sol partilerle kimler nasıl ve nerede güç birliği yapabilir?

Ülkemizde sol siyaset birliğine ihtiyaç yok mu? Elbette var. Ülkenin birliğinde, halkımızın refahında, İnsan hakları ve hukukun egemenliğinde, gelişkin bir demokrasi amacında bir araya gelecek, iktidarı ve Türkiye’nin çağdaş dönüşümünü sağlayacak bir sol birliktelik (sadece milletvekili çıkarmak için değil), ülkemiz insanının hayallerini süsleyen amaçlara ulaşılmasında bir yol olabilir…

Umutsuz olsak da, umutlarımız hiç tükenmeyecek!