SAYIN  MUSTAFA POYRAZA…

Her olayda, zeminde  ve istenilen en küçük istekte bile  dostca ve uzanan ele sımsıkı  sarılarak verdiğiniz cevabı, sonra Ordu iline olan sevdanızı  iyi bilen olarak, ağbimiz rahmetli Yüksel Poyrazın engelliler için verdiği çok önemli adımların eserlerini,  yanlarından geçerken gören bir insan olarak sizi ve Poyraz ailesini alkışlamamak elde değil.

Büyük başın büyük derdi olur. Sıkıntısı, sinirli ve sevinçli anları  olur. Ama siz Orduspor adına alt yapı  hocaları ile yanınıza gelip, biz buraya böyle bir tesis yapılmasını arzu ediyoruz, başkanım yanımızda ol dediğimiz zaman elimizi öyle bir tuttunuz ki, sizin  verdiğiniz destekle on beş tane samimi elde ellerimizi tuttu..

Tesis yapıldı..Sağolun.

Orduspor alt yapı  tesisinde, sımsıcak bir ortamda on tane genç, sizlerin sayesinde yiyor, içiyor, oturup televizyon izliyor, yatıyor. Ama sayın başkanım 19 Eylül stadının altında , bazı değerli iş adamlarımızın ve siyasilerin açılışını yapıp, yanlarında olup, mevcut kulüplerine yardım ettikleri engelliler spor kulübümüzün bugün yalnızlığına bakınca içimden fırtınalar kopuyor..Onlar gerçekten çok yalnızlar.

Elimde olsa, gücüm olsa bu basket oynayan tekerlek engelli takımına ve onu yürütmeye gayret eden mimar Cevat kardeşime bütün benliğimle koşardım. Ama dün bu insanlara çok şeyler veren bazı isimler bugün nedense yok.

Dedimya başkanım, bu insanlara, Ordu’da okumayı hayal edenlere kendi bütcesinden yardım eden Yüksel Poyraz ile Mustafa Poyrazın yaptıgı eserleri, Akyazı’da ve Durugöl’de Ordu’nun ihtiyacı olan insanlarına hizmet ediyor.

Şimdi bu engelli basketbol takımı için ne yaparızda bunların maduriyeti biter..Diyeceksinizki, Valisi var, siyasetcisi var, Spor ilmüdürü var. Biliyorum varda, elimizi tutan, spora sımsıcak duygusu ile koşan sizin gibi bir başkanı yok.

İyiki varsınız.