KOVULMAK KORKUSU..

Sayın başbakanın açacağı bir telefonla kovulma korkusu yaşayacak olan gazete çalışanları yanında ben çok şanslıyım. Benim yazdığım gazetelerin sayın patronları korkupta köşesine yazan kalemi kovmaz…

Onlar düşünce ve fikir özgürlüklerine asla yasak koymazlar, başbakanın talimatına koşmazlar, bu kadar acaip bir konuşmayı merak dahi etmezler. Bilirler ki bu ekonomik düşüşün sebebi, onyıldır ekonomiyi iyi idare edemeyen hükümettir.

Benim gazete patronlarımın arkasında duran bir tarikat lideri, kendilerini bir şey olursa Amerkaya uçuracak bir hoca efendi asla olmadı. Onlar kimseye el pençe durmadı. Hiç bir köşe yazarına kendi isteğini yaz diye emirler vermedi.

Bizde asla kalemini satan bir yazar olmadığı gibi, o kalemi emanet veren ellerde yok, bunu isteyen patron da.

Bu faşizanca bir haykırıştır, tek partiye özlemdir. Yaptıkları yanlışı kimse yazmasın isteğinin baskıcı tutumudur.

Bizler patronların emir komutasında askerler değiliz. O damadına yada etrafındaki vekillerine has bir durum.

Herkes vicdanının sesine göre yazar.

Tek sesli bir Türkiyeyi isteyen sayın başbakan bunu ne durumda konuştu, anlamak lazım..

Herkesin sinirleri gerilmiş durumda.

 Ellerimizde belgeler var diye dolaşan hükümet ile TSK başkanının karşılıklı konuşması ne huzur bırakır ne de ekonomik rahatlık.

Gazete ya da köşe yazarlarının ne alakası olur ki?

Dedim ya benim yazdığım gazetenin patronlarının korkudan yazmayın diye emir verecek kişilikleri olmadığından, korkmamıza gerek yok. Ne güzel , ben hukuki çerçevede her zaman rahatca yazacağım.

 Yine yırtım galiba, kalemim yine bana ait..

Oh be!