ORDU'NUN ONURU ÇETİNCEVİZ KARDEŞLER
 

Bugün köşemi Onur ve İhsan Çetinceviz Kardeş'lere ayırmak istiyorum.
Onları Ordu halkının çoğu zaten tanıyor. Onlar bizim içimizden birisi.

Ben Ordu'ya 1983 yılında geldim. İlk Elektrik mühendisliği bürosunu  Ordu'da ben açtım. Çünkü daha önce Belediye ve Tedaş ruhsat ve abone için elektrik ve makina projeleri istemiyordu. Biz makina Mühendisi  kardeşim İsmail ile ilk bürumuzu açtığımızda mühendis ve mimarlar ile iç içe çalışmaya başladık.

İşimiz gereği diğer yüklenici firmaların tümü ile ortak çalışmalarımız oldu.İşte Onur ve İhsan Çetinceviz Kardeşleri ile o aşamada tanıştık.

O dönemde kendilerinin parmakla sayılabilecek kadar az kamyon ve iş makinaları ardı. Daha sonra kardeşim İsmail'in evliliği ile akraba da olduk. Daha sonra bu iki kardeş Ordu'nun dışına açılmaya başladılar.

Ordu'da sadece Köy Hizmetleri ve Karayolları ihalelerine giriyorlardı. Ordu'nun dışında asfaltlama işlerine de girmeye başladılar ve Çetinceviz ve Onur firmaları büyüdükçe büyüdü. Daha sonra ülke sınırlarını da aştılar ve şu anda bir çok dış ülkede şantiyeleri var.

Ben son bayram tatilimi eşimle beraber Ukrayna'da geçirdim. Oğlum Çağrı'da Çetinceviz Kardeşlerin Ukrayna firmasında Jeoloji Mühendisi olarak çalışıyor.Bir Ordu'lu olarak Çetinceviz Kardeşlerin başarıları ile gurur duydum.

Bir Ordu'lu olarak 750 kişilik bir şantiye Şefinin Ordu'lu olması ile de gurur   duydum.Ordu'lu genç İnşaat Mühendisi Tufan İbas belki de Ukrayna'nın en büyük şantiye sorumluluğunu    üstlenmiş ve başarıdan başarıya koşuyor.

Ukrayna'nanın en hızlı büyüyen LİVİV kentini baştan sona yeniliyorlar.Şehrin kocaman bulvarları asfaltlanıyor.Tramvay yolları yine bu firma tarafından yenileniyor.Şehri gezerken her tarafta ONUR firmasının yelekleri ile çalışan Ukrayna'lı işçiler görüyorsunuz.Her tarafta yine ONUR yazan kamyon ve iş makinaları cirit atıyor. Sadece düz işçiler Ukrayna'lı.

Diğer Mühendis ve Teknik elemanlar Türkiye'den götürülmüş.

LİVİV kentini çok kısa size anlatmam gerekirse, Evliya   Çelebi'den nakledeyim: "Bir şehir gördüm içinde orman  var, bir orman gördüm, içinde şehir var. " Gerçekten tabiat ve kültür varlıklarını tamamen koruyan   bir kent. Hele kültür varlıklarına o kadar sahipler ki karşılığını da almışlar. 2012 Avrupa Kupası maçları bu kentte de oynanacakmış.Çok büyük bir stadyum yaptırmışlar ve 2012 i bekliyorlar. Maalesef ülkemiz katılamıyor. Yarın bir mucize olmazsa. Hala Hidding takımın başında Zagreb'e gidebilme yüzsüzlüğünü gösterebiliyorsa, işimiz imkansız gibi. Nereden nereye geldik?  Yazı yazmak işte böyledir.

Daldan dala atlamak da gerekiyor bazen.

Son söz.

Ordu'muzu ve ülkemizi en başarılı şekilde dış ülkelerde temsil eden işadamlarımız Onur ve İhsan Çetinceviz kardeşleri kutluyorum. Oğlum Çağrı Bey ile de gurur duydum. 

Annesi daha da gururlandı desem abartmış olmam herhalde.

Anne yüreği dönüşde biraz zorlandı ise de,oğlu büyümüş , adam olmuş kocaman şirketin Labaratuvar Şefi olmuş ya .

O mutluluk  ayrılık hasretimizi biraz hafifletti galiba.