Sultan Öztürk; Sevgili Günlüğüm

Arkadaşlarıma sordum "YOK!" cevabının geleceğini %99 bekleyerek. Nasıl yok? yok işte... koca ORSEV'de iç seslerine gömüldüm. (ORDU SANAT EVİ) açılımı. Yani hayata bambaşka bir incelikle bakan bir yer...

Sultan Öztürk

SEVGİLİ GÜNLÜĞÜM! Yine heyecan doluydum dün,bize inanıp güvenen ve imkan sağlayanlarla birlikte bir işe giriştik, "Tiyatro yapmaya..."Bir çok arkadaşım yanımda bastonlu, arabalı, arabasız :) hocamız bir çok şeyi bize vermeye çalışırken temelde dikkat ve özenle bizlere özgüveni vermeye çalıştı dakikalarca...

Başaracak hissediyorum...

Zaman ilerlerken, bedenim bana sinyaller göndermeye başladı :) e insanız herkesler gibi... Arkadaşlarıma sordum "YOK!" cevabının geleceğini %99 bekleyerek. Nasıl yok? yok işte... koca ORSEV'de iç seslerine gömüldüm. (ORDU SANAT EVİ) açılımı. Yani hayata bambaşka bir incelikle bakan bir yer...

Sanat Evi.Her ayrıntıyı görebilmeliydiler.Düşünebilmeliydiler."Ama düşünmemişler " Acil bir çözüme ihtiyacım vardı, yoksa benim için "Perde!" kapanmak üzereydi.

Sanat yaşamım daha başlamadan Jübileye gidecekti :))

Dişlerimi ders sonuna kadar sıktım ama ne sıkma...

Benim oradan hemen çıkıp hatta ışınlanıp :) Şehrin içine doğru hızla gidip, Cami'ye sığınmam lazımdı :)

Ordu merkezdeki tek engelli WC'sine...

Yolda sanki herkes beni yavaşlatmak istercesine önüme çıkıyordu :)

Ben sıkıntımı unutmak için şarkı mırıldanıyordum sessizce :) nihayetinde Cami'yi uzaktan görünce Cenneti görmüş gibi oldum :) Sonrası malum..

Bu yaşadıklarımdan sonra bugün şunu düşünüyorum...

Bizler Tiyatro yapacağız ve daha ön hazırlıklardayız...

yani uzuun günler aynı yerde bulunacağız..

Ben ve arkadaşlarım bu sıkıntıyı tekrar tekrar yaşayacak...

"ÖZGÜVEN İNSAN KENDİNİ HER ORTAMDA RAHAT HİSSEDİNCE OLUŞUR!" Bu sözde günün sözü olsun "SEVGİLİ GÜNLÜĞÜM!" :)