YILLARIN GETİRDİĞİ YERDEYİM 6-7

6. Kabus gibi yıllardan geçipte geldik. Siyasi vahşetin yaşandığı yıllardan. Dışlanmasak ta ,sevilmesek te,birbirimizi sevmesek te çok can verdik.İçim de bile yalnız kaldım bazı geceler ağladım sessizce.

Ölürsem çocuklarım,eşim ne yapar dedim, korktum bazen korkmadıklarım dan. Evli idim artık. Öteki mahellenin çocuğu olmaktan çok ben baba idim. Dikkat etmeli ve yaşamalıydım,ğüçlü olmalı ve ayakta kalmalı idim. Bugünlere gelmem de ki en büyük etken önce Allah sonrada ailemin sevgisi oldu…

Yetimliğimin bundan sonra siyasi bir ikbal uğruna yada dış güçlerin vahşi fikirleri uğruna asla evlatlarım da ve eşimde yaşanmasına müseade etmeyecektim. Etmedim de. Kum saatini o zaman ters çevirdim, hala dökülüyor, biteceği gün bir dahamı çevirsem diyorum, nasıl olsa torun sevme zamanları geliyor.  

Bende bu arada son adımlarımı sayıyorda olabilirim. Yaşlanmamın belirtileri saçımda, içimde ,bakın her yerim bem beyaz olduya….Etrafta binlerce pitbullar var. Dişleri ile öylece bizlere bakıyorlar. Kan emmek ve vampirleşmek uğruna. Yetmedimi beyler?

Yılların getrdiği yerde , İyilik yapmanın ağır faturasını yüklendim sırtıma. Gelen vurdu giden vurdu. Bir tek gün Allah razı olsun diyen olmadı ya. Haklılar, sen bu dünya üzerinde Allahın lanetini kazanmışlara bu eli verirsen onlarda çekip çıkarırlar. Çıkardılar da. Olsun yinede ben şikayetimi Allah a edeceğim, kullara değil.

Evlatlarımın içinde koruduğum baba lığımı birkaç pisliğin yok etmesine asla müsade edemem. Zor yaptığım bu binamı yıkamam.

Puşta daglar dayanır mı?

Bakın eskiden hapiste bir ağa yatarmış, bu tip hainlerden bir kaçını vurup ta girmiş, Bir zaman sonra af çıkıyor ve buda hapisten çıkıyor. Çıkarken yatağını almıyor, tekrar geleceğim dursun diyor. Çıkıyor,gidiyor, ama gelmiyor. Herkes merak içinde. Zaman sonra bir arkadaşıda çıkıp yanına gidiyor ve ona; " Ağa çıktın,yatağını bıraktın ,gelecektin gelmedin. Ne oldu, der? Aga bakar ve arkadaşına başını sallayarak der ki; Kardaş, çıktım iki puştu vurayım diye birde ne göreyim etrafımdaki herkes puşt olmamış mı , şaştım kaldım. İki kişi diye çıktığım kelle sayısı yüzleri bulunca, sustum ve oturdum oturduğum yerde, demiş.

Yılların getrdiği bu yerde, bazen şunu diyorum kendime , sen yalnızlarda sın. Sus ve otur bir köşede. Konuşma! O yüzden evladın bir tenine zarar gelmesin diye atmaca olmamamın sebebi ne olur,onu biri bana söyler mi?

 Bu kadar ıslak bir zeminde kayar ve belini kırarsan asla iyileşemezsiniz.

7. Güçlü bir yapının içinde olmanın güvencesini ben yaşamadım ama yaşasın diyede evlatlarıma ve aileme yardımcı oldum.Çünkü güç evde ise ben yıllarca o evde olamadım, hata yaptım ve geçen yıllarıma yandım, en çok ta evdeki insanı üzdüm. Değdi mi?

Kum saatimi bir kez daha koysam ortaya ve geriye doğru döksem geçmişi geri getirebilirmiyim? Ne çok isterdim…

Yılların getirdiği o yerde ben, kokusuna hasret kaldıgım babamdan yazacağım. Babamın beni uyurken sevmesindeki sırrı yıllar geçse de anlamadım desem yalan olmaz. Uyurken öpmenin ona kazandırdığı zevki ayık iken bana neden tattırmadı acaba? Elimden tutupta bir lünaparka niye götürmedi , doyasıya öpmedi, beraberce alışverişe çıkarmadı ? Ondan bana hatıra kalan tek şey; onun iyi adam olması, Ordu insanının onu çok sevmiş olması , bana attığı sigara dayağı ve ahlaki durumdan Şermin için yediğim korkunç şamar.

Ben evladıma bunları yapmıyorsam onun yapmadığının acısını çıkarıyorum dur.

Yılların getirdiği yerde ben , on beşinci olarak bir başka konuyu ele almak istiyorum.

 Bazı yüzler vardır, fıldır fıldır gözleri ile onun bunun açığını arar ve araştırır ya, kimse birinin gizli ve özel durumunu araştırmamalı, ayıplarının öğrenmeye çalışmamalı birbirine karşı üstünlük yarışına girmemeli, kıskanmamalı,kin beslememeli asla sırt çevirmemeli.

Bunların yerine kardeş olmaya ve dost kalmaya çalışmalı insan.

Eger bir insan arkadaşının yaptığı işten hoşnut olursa mutlaka o da onun gibidir.

Kimseyi asla hor görmemeliyiz, kibirden uzak durmalıyız. Bence hasta için ya da birinin arasını düzletmek için iki milde olsa yürü der hadisler, kötülük insana yakışmayan elbisedir,daima güvenilir biri ol,  rızkı kendine çekersin, hıyanet içinde olma kalben fakir olursun .

Yılların beni getirdiği yerde bir çok büyüğümün bugün dağ gibi mahallede durması bile bize yeter.

Deli mustafa, Cafer ağbi, Münir ağbi, çiftbacak ve Ziya ağbimin bizlere olan sevğisi kadar mutluluk veren ne olabilr ki?

Ben bokludere diye bir şiir yazdım, bu büyüklerimin içindeki yılları ve onları getirdiği yeri öne çıkarmışki ,duygulanmışlar.

Bir dernek kuralım istiyorlar,ne güzel olurdu. Haftada bir iki gün birarada olabilmek..

Çünkü bizler öteki mahallenin çocuklarıyız,farklı.

 Bir de Kadir agbimizde olsaydı, Kaya agbimizde...

Bunları yazmak kolay da, dinlerken burun deliklerinin kırılması berbat.

Acı veriyor bana.

Orası bir başka yerdi, gecesi ile gündüzü ile.

Unutmak mümkünmü?