Evet, esaslı bir hedefi olmayan kupada 2’de 2 yaptık. Ancak oyuncularımızın son durumlarını görmek, takımda kalmayı hak edenlerle hak etmeyenleri ayırmak açısından bizim için bir fırsat kupası olduğunu da söylemek lazım. Bunun yanında kupanın finalinin tarafsız sahada oynanacağını düşünürsek, final gurbetteki renkdaşlar için hasret dindirme anlamı da taşıyacaktır. Gazozuna diye ifade ettiğimiz kupa, final atmosferiyle mor-beyaz deftere, güzel anılar da ekleyebilir. Dolayısıyla ben şahsi olarak finali istiyorum.

 

Maçla alakalı olarak öne çıkan birkaç isime de değinelim. Riberio attığı iki şık golle bize iç geçirtse de, bu açılış onun için fazla geç. Javito bizim ateşleyicimiz. Takımın uyuduğu dakikalarda kıvılcım hep ondan geldi. İlk goldeki asisti gözümüzün pasını sildi. Bonservisinde ne derece indirim gerçekleşebilir bilemiyorum ancak Ordu’ya da alışmışken, sonuna kadar şartları zorlamak gerek. Ömer Kulga her maç üzerine koyuyor. Numan’ın da dönüşüyle stoperde içimiz rahat olacak gibi gözüküyor. Hakan her maç geriye gidiyor. Bu şekilde devam ederse, Avrupa hedefi koymuş bir Orduspor takımında yedek olarak bile düşünülmesi kolay gözükmüyor. Aynı şekilde Bruno’nun da kalan maçlarda ondan beklenen patlamayı gerçekleştirememesi durumunda, Cuper’in gelecek planlarında yer alması kolay değil.

 

Son olarak bir parantez de taraftara açmak lazım. Öylesine bir maç dahi olsa, takım PTT önünde yine karşılandı ve taraftarının hatrı sayılır desteği altında bir maç oynadı. Tribünlerdeki azımsanmayacak çocuk topluluğu da gelecek adına hepimize umut verdi. Bunlar gelişen tribün kültürümüz açısından önemli ayrıntılardı.