Dünyaya doğduğum,o demden beri,
Gönlüne kurduğum köşktüm Türkiyem,
Neşe kaynağımın,en muteberi,
Sazında sözünde meşktim Türkiyem.

Toz,duman içine,karıştığım gün,
Bitmezdi çocukça,gönlümde düğün,
Kimi gün neşeli,kimi gün üzgün,
Efkârına bağlı ek`tim Türkiyem.

Büyüyen bedenken,gönül alçaldı,
Körpe gençliğimi seneler çaldı,
Elde avuçta hep yarınlar kaldı,
Gönlünde vadesiz tektim Türkiyem.

Araştırdım; tek tek her bir yanını,
Sokaktan caddeye,er meydanını,
Gezerek gördüm her tür insanını,
Sevilen sevdiren aşktım Türkiyem.

Köyümde rençperdim,kentte müstahdem,
Çalındım çırpındım durmadan, her dem,
Ne ünvan istedim ne de bir kıdem,
Kendi derdim,kendim çektim Türkiyem.

Dağını taşını; bir gül kırmadan,
Cepheden cepheye koştum durmadan,
Neler olup bitti gün ağarmadan,
Zalimler tahtını yıktım Türkiyem.

Sana yanlış yapan her zaman kuldu,
Pervasızca,kemce davranan oldu,
Yok yoktu sinende her dertten boldu,
Hepsini yerlere çaktım Türkiyem.

Tüm değerlerinle güzel Türkiyem;
Seni sonsuza dek yaşatmak gayem,
Uğruna öldüğüm kanlı sermayem.
Toprağına kanlar döktüm Türkiyem.

Engin NAMLI 23:42 22.01.2008