Ordu mu alem yoksa biz Ordulular mı bilemiyoruz ama şu bir gerçek, farklıyız. Hem Ordu hem biz Ordulular. Bunun kanıtı olabilecek bazı olayları zaman zaman burada sizlerle paylaşmaya çalışıyoruz.

İşte onlardan bir tanesi daha.

Ama bu biraz daha farklı ve pek uzun yıllar öncesi de değil.

1987 yılında gerçekleşmiş bir olay.

O yılları yaşayanlar hatırlar.

Zamanın Başbakanı Turgut Özal’ın eşi Semra Özal, ‘‘Papatyalar’’ olarak da adlandırılan kadınların faaliyet yürüttüğü ‘‘Türk Kadınını Güçlendirme ve Tanıtma Vakfı’’nın başkanıydı. Ve vakıf bu amaçlarlarla bazı faaliyetler yürütüyordu.

Bu faaliyetlerden bir tanesi de il il gezip imam nikahlı olanlara resmi nikah yaptırmaktı.

Ordu da sıradaydı.

Sırada olmasına da…

Valilik ve belediye biraz sıkıntılıydı.

Çünkü Ordu’da bula bula 9 tane imam nikahlı çift ancak bulabilmişlerdi. Gelen ise Başbakan eşiydi. Sadece 9 imam nikahlı çiftle mi tören yapacaklardı.?

Ayıp olurdu…

O yüzden bir çare bulmak gerekiyordu. Bulundu da. Yeni evlenmek için başvuranlara nikah günü olarak Semra Özal’ın geleceği günü vermişlerdi. Yani bunları imam nikahlı diye yutturup söz konusu törenle resmi nikahlarını kıyacaklardı. Bu şekilde törende yer alacak 91 çift listelenmişti.

Nitekim tören günü dönemin belediye başkanı Kazım Türkmen 91 çiftin nikahını imam nikahlı niyetine kıydı.

Ama olay üç gün sürmeden açığa çıkmıştı. 12 Haziran 1987 tarihli Milliyet Gazetesi durumu manşete taşımıştı.

Haberi yapan Mete Akyol’du.

Haber için Ordu’ya gitmiş ve araştırmıştı.

Önce Belediye Başkanı Kazım Türkmen’e sormuştu olayı.

Türkmen, listelerde kendilerinin bir müdahalesi olmadığını listelerin yukarıdan yani Valilikten kendilerine gönderildiğini belirterek devamında şöyle diyordu.

‘‘ Atatürk ilkelerine içten saygılı olmalarıyla özel bir gurur taşıyan Ordu halkının düşünsel yapısı, çiftlerin medeni nikah çerçevesi dışında birlikte yaşamayı kabul etmelerine uygun değildir. İmam nikahlıların medeni nikaha kavuşturmak amacıyla yapılacağı bildirilen törene Ordu’dan 91 çiftin katılması, zaten kabul edilebilecek bir gerçek değildir. Böylesine yüksek bir rakam, Ordu’nun çok sayıda imam nikahlıların bulunduğu bir belde izlenimini verir ki, böyle gerçek dışı bir görüntü de, öncelikle Ordu halkı için büyük bir üzüntü kaynağı oluşturur. İmam nikahlıların medeni nikaha kavuşturma töreni için başvuruda bulundukları ileri sürülen 91 çiftin içinde imam nikahlı olanların sayısı, iki elin parmaklarını bile bulmamaktadır’’

Kazım Türkmen bu açıklamasıyla kısaca, benim önüme liste geldi, ben de nikahları kıydım demek istiyordu.

Vali Necati Çetinkaya ise bu konuda kendilerine bağlı İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü’nün en ufak bir dahli olmadığını, ne kendisinin ne de Valilikteki her hangi bir yetkilinin böyle bir teşebbüste bulunulmasının düşünülmeyeceğini ileri sürüyor ve ‘‘Yasalar ortadadır. Nikahlar belediyeye başvurularak yapılır’’ diyordu.

Ayrıca Vali Çetinkaya kendisinin bu nikah töreni işi ile bir yazısının olmadığını da belirtiyordu. Ama Mete Akyol yaptığı araştırmada Valiliğin tüm köy muhtarlıklarına bir yazı gönderdiğini ortaya çıkarmıştı.

Mete Akyol imam nikahlı olarak gösterilen ama aslında yeni evlenen çiftlere de ulaşmıştı. Onlar da şaşkın olduklarını ve kendilerinin bu işe alet edildiklerini sonradan öğrendiklerini belirtiyorlardı.

Velhasıl sorumlular işin içinden sıyrılmaya çalışsa da bu işten herkes haberdar gibiydi. Olan Semra Özal’a olmuştu.

Semra Özal ise iş açığa çıkan kadar ‘‘Ordu’da ne büyük hayırlı bir faaliyet’’ yaptıklarını düşünmüştü belki. Ama gerçek ortaya çıkınca ‘‘Ahhh Ordulular ah!’’ demiştir herhalde.

Ne diyelim biz Orduluyuz ve farklıyız.

Ama ne olursa olsun farkımızı da seviyoruz.

Tıpkı sahilimizi o yılların hemen sonrasında yapılan her türlü hakarete varacak eleştirilere rağmen binlerimiz yürüyerek Karadeniz sahil yoluna feda etmediğimiz gibi. Şimdi bizim sahilimize imreniliyor.

Orduluyuz ve farklıyız işte…

Vardır o zamanlarda Semra Özal’a oyun oynayanların da bir bildikleri.