KKTC’de mevcut düzenin sürdürülebilir olmaktan çıktığı gerçeği karşısında suskun kalmanın doğru olmadığını düşünüyorum. Mevcut ekonomik, siyasal ve toplumsal yapının sürdürülemez olmasının önemli nedenleri vardır ve bu tehlikeli gelişmeden kaçınmanın da yolları mevcuttur.  

KKTC’de siyasal, ekonomik ve toplumsal düzeni işleyemez hale getiren temel sorunlar şunlardır : 

• KKTC’de vatandaşların siyasetçilere, siyasi partilere, devlet kurumlarına olan güveni ve inancı son 10 yıldır hızlı biçimde düşmüştür. KKTC vatandaşlarının muhalif siyasi partilere olan güveninin neredeyse yok denecek dereceye gelmesi, bir siyasal sistem için çok büyük bir tehlike işaretidir.
• KKTC’nin ekonomik yapısı, sürdürülemez noktaya gelmiştir. Dış ticaret dengesi vahim bir noktadadır. 2010 yılının son çeyreğinde, daha önceki yıllarda olduğu gibi, ihracatın ithalatı karşılama oranı % 5 oranına bile gelememiş olup sadece 2010 yılının son çeyreğinde dış ticaret açığı 290 milyon dolar seviyesine ulaşmıştır. İhracatın ithalatı karşılama oranının %5’in altında olduğu ve yıllık 1 milyar doları aşan dış ticaret açığı ile ülke ekonomisinin kendine yeterli hale gelmesi ve ayakta tutulması çok zordur.
• KKTC’nin özellikle küresel ekonomik kriz nedeniyle acil olarak ekonomik önlemler alınıp uygulanması gerekirken, muhalefet partileri ve sivil toplum örgütlerinin sorumsuz eylem ve söylemlerle bu önlemlerin uygulanması konusunda hükümeti engellemesi, sorunların her geçen gün kökleşmesini kaçınılmaz hale getirmektedir.
• Alınan ekonomik önlemlerin yüzü aşan maddesinin yalnızca üç beş tanesinin kısmen başarılması, geriye kalan önlemler konusunda kararlı tavırlar geliştirilememesi, KKTC hükümetinin kararlı bir duruş sergileyemediğini göstermektedir.
• KKTC’yi iç ve dış sorunlar karşısında ayakta tutan Türkiye ile yakın ilişkilerin muhalefet partileri ve bazı sendika yöneticilerinin oluşturduğu sendikal platform eylem ev söylemleri tarafından ciddi biçimde zedelenmesi, iki ülke ilişkilerinin geleceği açısından ciddi riskler yaratmaktadır.
• KKTC’de yaşanan kritik süreçte bütün siyasi partiler ve sivil toplum örgütlerin önemli sorunların belirlenmesi ve çözüm iradesi konusunda birlik ve beraberlik ruhu oluşturamaması, gelecek için umutlarımızı azaltmaktadır.
• Bazı kirli odakların Kıbrıs Türkleri arasında Kıbrıslı-Türkiyeli, çözümcü- çözüm karşıtı, sağcı-solcu biçiminde ayrımlar yaratarak ülkeyi içte parçalama çabaları karşısında toplumun örgütlü kesimlerinin gerekli tepkiyi gösterememesi, bu sinsi çalışmaların sürdürülmesini olanaklı hale getirmektedir.
• KKTC’de ekonomik, siyasal ve toplumsal yaşamda adalet duygusunun yitirilmek üzere olması, sistemi tehdit eden diğer önemli nedenlerden birisidir.

Peki, KKTC’nin yeniden ayağa kaldırılması, sorun çözen etkili bir yönetim mekanizmasının oluşturulması, ülkede birlik ve işbirliği kültürünün yeniden yaratılması konusunda ne gibi önlemler alınabilir? Bu sorunun yanıtını, bir başka yazıma bırakmak istiyorum.