Aslında taraftarından yönetimine, yönetiminden sporcusuna bu maçın ya beraberlik yada galibiyet olacağına o kadar emindik ki, fakat aradaki ufak stres nüansları hesap edemedik. Gencecik bir sporcu aldı Ordu spor sol beke koydu, ilk maçında adamı öldürme adına ulusal basın her şeyi yaptı. Ayağı yerde iken havaya öyle bir kaldırdılar ki, adeta çocuğu gerdiler. Oda her maçında futbolu unutmuş, gerilmiş bir ruh hali ile sahada…

Şimdi mutlular mı sormam lazım.

Adamın az. Sporcun ise o kadar idareli kullanacağın kadarki, büyük maçlara kadar yada öncesinde eksik olmaması adına dikkat etmesi lazım bir takımız. İki hastalığı var Ordu spor takımının görünen, rakip gelirken geri gitmek ve topu süren oyuncuyu izlemek. Bunların neticesi, İzmir de gol, Ordu da gol.

Beşiktaş ın ikinci golü. Vurdurduk.

Orta sahada bir tek kaptan Ali ve hırsı  vardı. Şamil birkaç maçtır adeta tatilde. Kanatların biri var. Biride o hadiseden sonra kaybolmuşta arıyor gibiyiz. Cuper hocada onu aramakla meşgul, inanıyorum.

Başkanı, yönetimi ile Ordu iline çıkarma yapan Beşiktaş kafilesi Ordu adına büyük turizm adımı. İçlerinden biride niye buraya yatırımım olmasın ki derya, olur ya. Kazanan kim kazanır derseniz Ordu, kimin sayesinde Ordu sporun. Buna karşı adeta kocaman battaniye olması gerekir Ordu halkının. Yenilgi de bağıran, isyan eden değil, alkışlayan.

Bu gece siyah beyaz olduk adeta. Haftaya Bursa sonra Antalya…

Artık her maçın ne kadar ciddi olduğunun farkında Ordu spor. Bunun için en az 3 tane sporcuya ihtiyacı var bu takımın, oturan değil. Geldiğinde hazır ve bu takıma katkı yapacak kadar iyi.

Sıkıntı çekmeden, bu ligde uzun yıllar kalacağız diyorsak yada Beşiktaş maçındaki hakem Abidoğlu gibilere karşı güçlü olacaksak. Çünkü entepedeki Beşiktaşlı olunca hakemlerinde her yeri bir anda korkudan tir tir titreyerek oynuyor.

Gördük, yenildik, üzüldük.