GÜLE ,GÜLE KARDEŞİM

Bu yazıyı yazmak çok zor olacak ... Acı haberler her zaman zordur .... İnsan karmakarışık duygular içinde ne yazacağını şaşırıyor ... Aslında onu hep yazmak istedim .... Fakat bir türlü kısmet olmadı .. Yakalandığı amansız hastalığa daha fazla dayanamadı ne yazıkki onu kaybettik .

Hepimiz için özel insanlar vardır ,hani kardeşdende ileri denir ya , işte bizim içinde öyle değerli bir dostu kaybettik ... Ailece acımız büyük ...

O bir Ordu sevdalısıydı... Tabiat ve doğa aşığıydı.. Mütevazı kişiliğiyle tanınan ,beyefendi bir insandı .

İnsana değer veren ,büyüğünü ,küçüğünü bilen ,çevresinde sevilen bir insandı ...Dostluğuyla ,kardeşliğiyle her zaman mutlu olduğumuz bir insandı..

Bizlere çok şey öğretti , çok şey kattı..

O yalnızca arkadaş değil aynı zamanda çok iyi bir aile Babasıydı ... Torunlarını sırtına alıp ormanda gezdiren ,onlarla arkadaş olan mükemmel bir dedeydi..

Onlar ,Şimdi sadece fotoğraflarda kalan ,film karelerinde videodan seyredecekleri dedelerini eminim hiç unutmayacaklar ...

Keşke birazcık daha zamanları olabilseydi ,kimbilir ne güzel şeyler yaşayacaklardı dedeleriyle ..

Ormanda diktiği yüzlerce fidanın büyüdüğünü anlatacaktı onlara ..Bizlere her fırsatta anlattığı gibi ağaçları anlatacaktı ,tabiatı koruyun diyecekti ,ağaç dikin diyecekti .Ama genede, onlara binlerce fidan diktiği ,yeniden yeşerttiği koskoca bir orman bıraktı ,birlikte büyüsünler diyerek..

Bu gün bahçede taflanlarını gördüm ,ağacın dalından meyva yemeyi unuttuğumuz bir zamanda, bizlere böyle bir zevki tattırdı yıllardır..Gözyaşlarıyla karışık acı bir tebessümü bıraktı bizlere de...

Sevgili kardeşim ,sen hep hayatımızda olacaksın ,çünkü mutfağımızda ,soframızda,seyahatlarımızda hep olacaksın,ne defne yaprağı olmadan balık ızgara yapabiliyoruz, nede çuprayı hafif ateşte ızgara yaparken sarmısaklı sos yapmadan yiyebiliyoruz ,nede turşu olmadan sofraya oturabiliyoruz..

Her zaman bizlerle olacaksın biliyorum ..

Yine melucan toplamaya gideceğiz ,yine mantar toplayacağız belki, ormanlardaki ağaçları tanıtacağız yanımızdakilere ,hangi balığın mevsimi geldiğini bileceğiz .

Belki sığacıkta ,belki Foçada , gümüşlükte aynı masaya oturup seni anacağız kimbilir ,sabahlara kadar güldüğümüz unutulmaz anıları anmak için Asos'a gideceğiz belki,ama gittiğimiz her yerde balıkçılar seni soracaklar bize...

İşte o zaman ne diyeceğiz bilemiyorum ,olmadı be sevgili ağabeyim ,olmadı be ,bu zamansız gitmeler hiç olmadı..

Sevgili Kemal Yüzer sana Allah,tan rahmet ,ailene sabırlar diliyorum...Güle ,güle kardeşim.....