AKIN AGBİ SENDE Mİ !!!

Akın Batu yu kaybettik dediklerinde inanamadım.

20 yıl uzaklara, 19 Eylülün çimlerine, gençliğime ve sporculuğuma gittim. Sahadaki o işini bilen Akın Batu geldi gözümün önüne. Ne güzeldi o günler, ah.

Onu işte bu şekilde, siyah hakem elbisesi içinde yıllar öncesinden tanırım. İdman yurdun da oynarken. Haşarı idim, birazda agresif.

Hakemlerde sevmez bu tipleri ya, sürekli ikaz ve de sarı kart olurdu adımın yanında.

Erol hoca, kocayazgan direkt çıkarırdı kartını affı yoktu, Nizam baba ise göbeği ile ikaz ederdi.

Akın Batu  hocada yumuşak ve o kadarda iyi bilirdi işini.

Sonra Delikkaya da sporculuğum, hocalığım esnasında o kadar sıklıkla muhabbetimiz oldu ki, onun hakem derneği başkanlığında ve Ordudaki günlerinde en yakın dostları hakemler, teknik adamlar ve sporcular oldu.

 İyi insandı.

Dün Fahrettin ağbiyi yolcu ettik, aradan bir gün geçti, Vedat Öz başkan gördü ve dedi ki;” Akın hocayı kayıp ettik.”

Ne iş, ona üzülürken, yıllar önce çocukları için İstanbul a giden, ara sıra gelen, hastalandığını duyduğumuz Akın hocayı kaybettik.

Ordu ya geldiğinde ya hakem derneğinde yada sokakta bir dost ile sohbette idi hoca, özlüyordu Orduyu.

Biliyorum seviyordu Ordu.

Burada çok güzel günleri geçti Akın hocanın. Adamdı, dürüst insandı.

Bazen kırgınlıklarını yaşasa da içinde yine söz ettirmezdi kırıldığı hakem dostlarına. Şimdi onu kaybettik, bugün cenazesi kalkacak herkes olmasa da birkaç kişi konuşacak. Oda oradan dinleyecek tabi ki.

Sonra ruh bakacak etrafındaki kalabalığa, biliyorum ki duyan oraya koşarak gelmiş olacak. Çok sevildiğini biliyor da daha iyi anlayacak.

Güzel insandı dedim ya, Akın agbi ruhun şad olsun.

Mekanın cennet olsun.

Allah kalana sabır versin.

Güle güle koca Akın Batu, güle güle.