1966 yılı Ağustos ayı idi.

O yıllarda dünyanın en büyük çikolata şirketlerinden İngiliz “Cadbury Orathers Limitet Şirketi”nden Tony Neales, Eddy Earp ve Beaumant Alexsander adlı üç genç Ordu’ya gelmişti.

25 dakikalık fındık filmi çekeceklerdi.

Mustafa ve Abbas Furtun tarafından misafir edilmişlerdi..

İlk olarak bir Türk tercümanla (Ünal Yıldız değil!) beraber Turnasuyu, Ebulhayr civarlarında fındık harmanı ve manzaraları çekmişlerdi.

Daha sonra ise Fındık Tarım Satış Kooperatifi müdürü Hami Nalbantoğlu tarafından hazırlanan 10 tane genç kızdan oluşan ameleler ile Şahincili köyüne gidilmiş burada da fındık toplanırken ve katırlara yüklenirken çekimler yapılmıştı.

Turizm Derneği Başkanı Ümit Felek de çekimlere destek sağlamıştı.

Böylece çekimi bitiren ekip bir ara Boztepe’ye çıkmak istemiş ama yol sorunundan dolayı çıkamamış ve beş gün kaldıkları Ordu’dan memleketlerine dönmüşlerdi.

Film, 1967 Nisan ayında gösterime girecekti.

Ve bir kopyası da Ordu’ya gönderilecekti.

Altı üstü 25 dakikalık “Fındık filmi”ydi.

Bilemiyoruz kopyasını gönderdiler mi?

Ne önemi vardı ki;

Aslında bütün olan biten bir umut seferberliğiydi.

Olur ya belki film bir işe yarardı.

Ama yaramamıştı.

8 Temmuz 1970’de,

30 Temmuz 2006’da…

Nedenleri sorulmuştu.

Ve yıl 2012…

Şehre yine filmciler gelir.

Ve yine yanlarında bir tercümanla (bu sefer Ünal Yıldız) çekimler yaparlar.

Aynı günlerde şehirde söylentiler de ayyuka çıkmıştır.

Fındıkta “Spekülasyon” vaaar.

Rekabet Kurumu devreye girer.

Hele şükür. Yıllar sonra kafamızı kurcalayan nedenler ortaya çıkacaktır.

Fazla zaman geçmez.

Neden bulunur.

Fındıkta Spekülasyon yokmuş.

Eee o zaman ne varmış?

Ne olacak, bizim TOZ fındık ilacı.

Adamlar gelmiş çekmiş ve Alamanya’da cümle aleme göstermişlermiş.

Vay hain toz vay!

Demek sendin yıllarca bizim fındığı süründüren.

Miş miş miş…

Ey üretici al sana gazoz.

Gel de tozutma!!!