Nilsefa ÖNEŞ
SEVDA MEKTUPLARI( 1)
Şimdi ellerin benden uzakta,
Sen uzakta, ben uzakta
Hani dünyalara değişmeyeceğim,
Bahar gözlerin var ya;
Tıpkı memleketime benzettiğim…
Bu aralar bakıp duruyorum.
O yeşil ovalara… Sen diye..
İçimde küçük bir güvercinin,
Kanat çırpınışları…
Gözlerimde yine Karadeniz iklimi
Ve İner yaylalardan merasimle sana yeminli yüreğim.
Sevgili fanatik olmalıdır sevgili
Koyu bir taraftar…
Önceleri Takım tutmazdım.
Önceleri Takım tutmazdım
Aşkı sende tanıdıktan sonra…
Şimdi fanatiğinim senin tutuğum tek takım sen
Hiçbir maçını kaçırmadığım
Ve tribünden yüreğini en önde izlediğim
Koyu bir taraftarınım sevgilim
Sen benden uzakta ol!
Ne kadar uzakta olursan ol
Bil ki ben hep yanındayım.
Fakat ne zaman seninle olsam
Mutlulukla karışıyor hüzünlerim
Ne zaman seninle olsam
İçimde bayram çocukları
Aslında sana yalan söyledim
Yokluğunu sevmiyorum yoruyor beni
Senden uzakta olan her günüm
İllegal sensiz geçen her günüme…
Sensizlik yoruyor
Sensizlik üşütüyor
Sensizlik… Beni öldürüyor sevgilim
Keşke şöyle tanıdık insanların,
Tanıdık hayatlarına karışsam seninle…
Yıllar geçse ve sen,
İşten gelip, kahverengi terliklerini istesen benden…
Sonra ne biliyim işte yemek yesek,
Ara sıra mum da olsa soframızda,
Tuzumuz biberimizde…
Bir çocuk uyansa uykusundan, senden ve benden olan
Sen televizyon kumandasını alsan,
Vallaha dizi magazin de izlemem…
Yeter ki Dizinde yatayım, kumanda senin olsun.
İmsak vakti bu deli şehrin çocukları örtünür sokaklara
Ceplerinde yirmi beşlik kuruş, şarkı söylerler
Ve sen, hayal meyal hatırladığım siyah gömleğinle
Andırırsın, çocuk yüreğiyle şarkıları
Gözlerin bir o kadar mavi, olabildiğine yeşil
Alnında acı biber renginde bir iklim
Dokundukça canım yanar, ikliminde…
NİL SEFA ÖNEŞ
