Bazan ,sabah kahvemi içerken burnumda tüten anıların baskınına uğrarım...

Çok kalabalık gelirler üstüme, üzülürüm ,başedemem onlarla ,o anlarda bulduğum tek kaçış ,balkonumdaki sardunyalarım olur...

Rengarenk açtılar yine ...Onları sularken ruhumu dinlendiririm..Ada vapuru geçer birazdan,Büyükada dan kalkar bir diğeri Bostancıya döner,denizden gelen iyot kokusunu içime çekerim usul ,usul,yelkenlileri seyre dalarım...Hava güzel bu gün ama herhalde birazdan yağmur bastıracak gibi..

Yağsın varsın,dün adaya gitmiştim ,hafif çiseliyordu ,daha iyi geldi,şimdi tam karşıdan adayı seyrediyorum,ne kadar güzel görünüyor,Büyükada her zaman olduğu gibi ,sakin geldi bana ,yaz başlamadan bu mevsimde harika olur,çiçekler ağaçları ile bizim Ordu,ya benzetirim ,toprağımın kokusu gelir burnuma ,avunmak işte ama olsun, öyle hissederim ben her zaman ,ada doğal bir meditasyondur zaten , erguvanların sihir gibi görüntüsü arasından görünen sırça köşkler ,eski devirlerden kalma antikalar gibi büyüsünün içine çeker ,ışığını yakalayabilirseniz çok güzel resimler çıkar ,fotoğraf çekmek isteyenler için bulunmaz kareler yakalayabilirsiniz,muhteşemdir.

Yokuşları ara sokakları ,bahçe içindeki evleri ,akasya ağaçları ,hep Orduyu hatılatır sanki .Ogün de kafeler de tadilatlar yapılıyordu,bazı evlerinde boya ve sıvaları tazeleniyordu ,meydanı geçtim ,yukarı doğru yokuşu tırmanmaya başladım yavaş,yavaş..Herzamanki gibi ara sokaklardan bisikletli insanlar çıkıyor ,arada sırada yaşlı ada sakinleri ,uğurlar ola diye selam veriyorlardı..

Eskiden gayri müslüm vatandaşlarımız daha çoktu buralarda,artık okadar çok değiller..Evlerin kapıları çoğunlukla kapalı ,kepenkleride öyle ,yazlıkçılarda henüz taşınmamışlar.Begonviller açınca hepsi gelmiş olurlar nasıl olsa..Sahildeki kahvelerde kadınlı erkekli okeyler oynar ,akşam üzeri süslenip püslenip ,şen şakrak ada sefasına çıkarlar,tanıdık tanımadık herkeze selam verirlerdi..Yazın ada vapurları ile günübirlik gezmeye gelenler ,akşam oldumu ada meydanını hıncahınç doldururlar,sırasıyla her gelen vapurla tekrar İstanbula geri dönerler...

O kalabalık zamanları pek sevmediğimden olacak,Büyükada bu mevsimde beni daha bir dinlendirir,bu hali daha çekici gelir bana,sanki yalnız kalmış bir eski dostun çağrısı gibidir,yalnızım gel der gibi...Adanın yukarılarına doğru çıkmışım düşünürken,martı seslerine karışan fayton sesleri tek ,tük de olsa gelip geçiyorlar yanımdan..

Durup dinleniyorum arada fotoğraf çekerken ,katalog hazırlamak istiyorum ,ada insanlarının yüzündeki yaşanmışlığı yakalayabilirsem diye onlarla oturup ,muhabbet etmek ve doğal görüntüler yakalamak istiyorum.Bu beni dinlendiriyor,yaşlı bir adalının sohbeti öylesine duru ,öylesine herşeyden uzakki,sadece tatlı,tatlı anılarını anlatırlar ,buruk ama hep tebessüm ve özlemle ,sanki kırk yıllık dost gibi ,yalansız ,katıksız ,öylesine ,sadece kısacık bir an bile olsa yalnızlığını paylaşabilmek açısından olsa gerek ,eğer sıkı bir dinleyici iseniz ve vaktiniz varsa ,aslında ne hikayeler var adalarda kimbilir..

Ne aşklar ,ne hikayeler ,ne romanlar yazıldı diyordu yaşlı madam,kapısının önündeki taşlıkta oturduk ,birlikte sohbet ettik onunla.Çiçek desenli , koyu kahverengi kalın kumaştan bir elbise giyiyordu,bembeyaz saçlarına tokalar takmıştı geriye doğru,kulaklarında minik küpeleri vardı hatta ,ne kadar süslüsünüz madam dedim ,sen beni eskiden görecektin,adanın bütün delikanlıları peşimden koşardı ,ama şimdi nerde ,kimse yüzümüze bakmıyor artık dedi ,gülerek.

Muhabbet hoştu ,birkaç resmini çektim müsaadesini alarak,poz verdi hoşuna gitti ,tekrar gel sana kahve yapayım ,belki falınada bakarım dedi ,ayrıldık,hava soğumaya başladı gelen vapura yetişmeliyim diyerek,yokuştan aşağı hızlı adımlarla inerken ,madamı düşünüyordum ,belki kahve teklifine değil ama fal için uğrayacağımı kesin garantilemişti,akıllı kadındı besbelli Şimdi balkonumdan adayı seyrederken ,kahvemden bir yudum aldım ,madam geldi aklıma ,ne iyi gelmişti sohbeti ,yakında gidip onu tekrar bulmalıyım dedim kendi kendime ,erguvanlar arasında ,bir kapı muhabbeti yapmak lazım hem fal baktırırım hem de madamdaki hikayeleri dinlerim..

Evet kısıtlı zamanlar için bile olsa ,ferah kahvelerimiz olsun dileği ile ...Hoşçakalın...