SESSİZLİĞİN SESİ!

SESSİZLİĞİN SESİ!
 
Sessizliğin sesi kapımı çaldı dün gece,
Buğulu gözlerle karşıladım.
Loş ışıkların eşliğinde oturduk sessizce.
Sütlimandı her yer.
Gözgöze baktık saatlerce,
Çoğu zaman boğuldum o sessizlikte,
Çoğu zaman da kanatlanıp uçtum.
O hep gözlerimdeydi:
Bakamıyordum.
O hep yaklaşıyordu:
Dokunamıyordum.
O hep canımı yakıyordu:
Hissedebiliyordum.
Bir daha gelme bana!
Rahat bırak artık git başkalarına...
Kapımı çalıp durma!
 
Sessizliğin sesi kapı çaldı dün gece,
Buğulu gözlerle karşıladım.
Oturdu bir köşeye...
Ben konuşmaya başladım,
O da dinlemeye.
Yorulduğumda sustum,
Sustuk.
Bekledik sessizce...
Gelme bana dedim;
Sustu.
Rahat bırak artık git başkalarına dedim,
Konuşmadı,
Sustu.
Kapımı çalıp durma!
 
Sessizliğin sesi gitti dün gece!
Sessizce...
Yine gelecek biliyorum.
Kapımı çalıp duracak,
Sessizce...

Önceki ve Sonraki Yazılar