Onlara göre,  vakıf artık bir çok misyonunu  yerine getirememektedir.

      Doğrudur… Daha önce bilhassa merhum Yüksel Poyraz"ın başkanlığı döneminde 166 öğrenciye kadar burs veren vakıf bugün artık bir öğrenciye dahi burs veremez duruma gelmiştir.

      Ancak bu bunun nedenlerini, enine boyuna araştırmadan doğrudan vakıfa yüklenmek ne kadar doğru  bir yaklaşımdır acaba ?

      Vakıfın vizyonundaki bir çok sosyal ve kültürel etkinlikleri yerine getirebilmesi,  şüphesiz  gerekli   parasal kaynağın  sağlanması ile mümkün  olur.

      Parasal kaynaksa bazı yardımsever hemşerilerimizin, bağış ve çeşitli yollardan,  kültürel ve sosyal etkinliklere destek vermesiyle sağlanır.

      Sanayici,işadamı ve bürokrat Ordulu hemşerilerimiz, vakıfı eleştirirken acaba vakıfa destek konusunda üzerlerine düşen görevi yapmışlar mıdır ?

      400 "e yakın üyesi olan vakıf, 30- 40 kişi ile genel kurul yapıyor. Bu ilgisizlik ve neme lazımcılık değil de nedir ?

      Vakıfın yönetiminde bazı yanlış uygulamalar ve ihmaller mutlaka vardır. Bunu eleştiren üyelerin ortaya çıkıp yönetime talip olmaları gerekmez mi?

        Böyle bir durumda başarısız yöneticilerin yerlerine, yönetime talip olan, daha başarılı ve aktif olacaklarına inanılan üyeler seçilir.

      Yapılan eleştiriler, vakıfa sahip çıkmak için yapılırsa bu yaklaşımda herhangi bir art niyet aranmaz. Ama yöneticileri değil de doğrudan vakıfı hedef almak; örnek olarak ,devleti hatalı yönettiği iddia edilen hükümetin yerine doğrudan devleti hedef almaya benzer.

      Bugün maalesef merhum Yüksel Poyraz gibi  Ordu ili adına vakıfa gönül verip parasal destek sağlayan iş adamları yok gibi.

      Benim bildiğim kadarıyla, sadece Ankara"daki Çetin  İşletmelerin sahipleri olan Onur ve İhsan Çetinceviz kardeşler, sosyal ve kültürel etkinliklerde kendilerinden beklenen desteği vermektedirler.

      Vakıf, bütün bu olumsuzlukların yanında yine de bazı sosyal ve kültürel etkinlerde kendini göstermektedir.   Web sitesinde belirtilmeyen bu önemli etkinlikleri Ankara"daki hemşerilerimiz gözlemektedir.  

      Ordu İli Kültür ve Kalkınma Vakfı, misyonundaki görevlerini tam olarak yerine getiremiyorsa, varlığına son vermek yerine bu misyonu yerine getirmesi için ne gibi projeler üretilmeli  bunu araştırmalıyız ?

      Vakıf kimsenin özel malı değildir. Yöneticilerse gelip geçicidir. Bizler vakıf üyeleri olarak vakıfın vizyonunu yerine getirmesi için olumlu projeler üretip yönetime talip olan üyeleri desteklemeye her zaman hazırız.  

      Ama bazı kişilerin kafalarında gizli planları varsa onu bilemem.

         Bugün vakıf ofisinin bulunduğu bina, Ordu özel İdaresine aittir. Özel İdare tarafından sembolik bir kira bedeliyle vakıfa tahsis edilen bu binadaki bir katı vakıf,  büro ve lokal olarak kullanmakta. Diğer katı restoran olarak, yöresel yemeklere öncelik vermesi kaydıyla işletmeciye vermekte; dükkanı ise bir esnafa kiralamaktadır.

      Buradan alınan kira gelirleri ise ancak, mutat olan büro ve personel giderlerini karşılamaktadır.

      Bana kalırsa, Özel İdare tarafından vakıfa tanınan bu kadar imkan bazılarının iştahını kabartıyor ki, bir takım bahanelerle bunu, kuracakları bir derneğe aktarmak çabası içindeler.

      Bilmem yanılıyor muyum ?